«Το όνειρο ενός γελοίου» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

«Το όνειρο ενός γελοίου» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

Στην Πειραιώς 115 στο θέατρο Κιβωτός από τη Δευτέρα έως και την Τετάρτη στις 21:00 λαμβάνει χώρα η παράσταση «Το όνειρο ενός γελοίου» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι με τους ηθοποιούς Άρη Σερβετάλη και την Έφη Μπίρμπα η οποία είναι και η σκηνοθέτης της παράστασης. 

Οι δυο καλλιτέχνες επιχειρούν με επιτυχία τη δραματοποίηση του γνωστού διηγήματος, το οποίο γράφεται το 1877 λίγα χρόνια πριν το θάνατο του συγγραφέα. Ενός συγγραφέα που καταπιάνεται με πανανθρώπινα ερωτήματα, φιλοσοφικές αναζητήσεις και αδιέξοδα. Γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση καταφέρνει να γίνεται άμεσο κι ευανάγνωστο στον αναγνώστη τοποθετώντας τον στην μάλλον αμήχανη θέση της υπαρξιακής αγωνίας.

Σε ένα καθηλωτικό σκηνικό, το πρωταρχικό στοιχείο της ζωής, το νερό, έρχεται σε αντίθεση με την ερήμωση ενός ανθρώπου που αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή του. Κάπου εκεί η αντάμωση του μ΄ ένα κορίτσι στο δρόμο κι ένα όνειρο είναι ικανά να αλλάξουν την κοσμοθεωρία του.

Ο πρωταγωνιστής (Άρης Σερβετάλης) στηριζόμενος σε δεκανίκια, συμβολίζοντας την προσωπική αδυναμίας ενός ανθρώπου να προχωρήσει χωρίς φόβο στη ζωή, γίνεται ένας από εμάς, συνδιαλέγεται με εμάς, προχωράει μέσα από το εμάς. Ντυμένος με μια φόρμα που παραπέμπει σε κρατούμενο σε μια αιώνια εσωτερική φυλακή οδηγείται εντέλει στη σκηνή ξετυλίγοντας με απόλυτη μαεστρία την υποκριτική του δεινότητα και την εκφραστική σωματική του ικανότητα. 

Στην ευφυή τριμερή διάσπαση του κειμένου. Η σκηνοθέτης δεν αφήνει κανένα εκφραστικό μέσο αναξιοποίητο. Ο ήχος ακολουθεί το ψυχικό βάρος του ήρωα. Ο φωτισμός παίζει με το σκοτάδι και το φως ενός ανθρώπινου ψυχογραφήματος. Ενώ οι φυσικές ιδιότητες του νερού λειτουργούν υπέρ της παράστασης, μεταλλάζοντάς τον σκηνικό χώρο συνεχώς, δομώντας κι αποδομώντας για να μας θυμίσει ότι τα πάντα αλλάζουν για να μπορούν να αντέχουν στο αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου.