EDITORIAL

Μπορεί να σου πάρει χρόνια να συνειδητοποιήσεις κάτι, αλλά η συνειδητοποίηση, όταν έρθει, διαρκεί μόνο μια στιγμή. Όσο ένα συναίσθημα.

Σπαταλάμε όλη μας τη ζωή για να βρούμε κάποιο νόημα, να φτιάξουμε καριέρα, έναν κοινωνικό κύκλο με κάποιο συγκεκριμένο στάτους, αναγνώριση, χρήματα, ανθρώπους γύρω μας «αντάξιους των προσδοκιών μας», να είμαστε εμείς «αντάξιοι των προσδοκιών» άλλων. Να προσφέρουμε, να μας προσφέρουν, να συμμετέχουμε… Και μέσα σε μια στιγμή, έρχεται η συνειδητοποίηση, ότι όλα αυτά είναι αχρείαστα. Μια στιγμή μόνο φτάνει.
Γιατί με όλα όσα έχουν σημασία για τον καθένα μας, το δύσκολο είναι μέχρι να πάψουν να έχουν σημασία. Μετά, όλα τα υπόλοιπα είναι εύκολα.

Σε στιγμές συναισθηματικής φόρτισης, πάντα ανατρέχω στον αγαπημένο μου Νίκο Καζαντζάκη. Πολλές φορές έχω βρει τον εαυτό μου, στα αποφθέγματα του. Έτσι και σήμερα, ίσως η πιο γνωστή και διαχρονική του ρήση, με βρίσκει σε μια στιγμή συνειδητοποίησης. Την συνειδητοποίηση, ότι οι προσδοκίες είναι για να κάνουν τους ηλίθιους να νιώθουν καλύτερα με μια κάποια ελπιδοφόρα προσμονή, μέχρι την στιγμή που θα συνειδητοποιήσουν πως ήταν ουτοπικές.

Ελεύθερος είναι πραγματικά ο άνθρωπος που δεν ελπίζει και δεν περιμένει τίποτα απο κανέναν κι απο πουθενά. Αν μπορεί να στηριχθεί στις δικές του δυνάμεις, θα επιβιώσει. Αν δεν μπορεί, θα πνιγεί στη θάλασσα των δικών του αναστεναγμών. 

Στο Ηράκλειο της Κρήτης, σε μια μαρμάρινη επιγραφή τοποθετημένη σε ένα πέτρινο απέριττο τάφο, είναι γραμμένη η επιτομή της αληθινής επίγνωσης, γραμμένη απ’ το χέρι του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα: 

Δεν ελπίζω τίποτα
Δε φοβούμαι τίποτα
Είμαι λέφτερος

Η δική του συνειδητοποίηση και κληρονομιά που άφησε σε μια ανθρωπότητα που παλεύει να λυθεί από κάθε λογής δεσμά, υπαρκτά ή νοητά, στέκεται εκεί στο Ηράκλειο για να θυμίζει ότι αργά ή γρήγορα έρχεται η επίγνωση. 

Άλλους τους απελευθερώνει, άλλους τους αποσυνθέτει.
Μα πρέπει να θες να είσαι λέφτερος για να μπορέσεις να δεχτείς αυτή την αλήθεια και την πικρία που φέρνει στο στόμα σου. Μια πικρία-παράσημο, της μάχης που πολέμησες και στάθηκες ορθός, πληγωμένος μα ζωντανός για να μπορείς να την διηγηθείς. Να μπορείς να πεις και στους άλλους που ακόμα περιμένουν, πως λέφτερος είναι κείνος που δεν έχει να περιμένει.