ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τις περισσότερες φορές συνδυάζουμε την έννοια της επικοινωνίας με αυτή της ομιλίας! Τί γίνεται όμως με όλα αυτά τα μη λεκτικά χαρακτηριστικά που τη συνοδεύουν και της δίνουν πρόσημο;

Πώς θα ήταν η ανθρώπινη επικοινωνία χωρίς:

• Βλεμματική επαφή
• Προσωδία και επιτονισμό φωνής
• Στάση σώματος
• Κίνηση άνω άκρων και κεφαλής
• Εκφράσεις προσώπου;

Σίγουρα λιγότερο ενδιαφέρουσα, καθώς οι λέξεις δε θα ντύνονταν με όλα τα παραπάνω και θα μας μετέτρεπε σε άλλους Σέρλοκ Χολμς ώστε να καταλάβουμε την πρόθεση και τα νοήματα πίσω από αυτές.

Η μη λεκτική επικοινωνία συνοδεύει τη λεκτική από τους πρώτους μήνες της ζωής του ανθρώπου έως το τέλος της ζωής του. Πολλές φορές είναι πιο σημαντική και από τη λεκτική! Σκεφτείτε για παράδειγμα  την επικοινωνία σας σε μια χώρα της οποίας τη γλώσσα δεν γνωρίζετε και το πόσο θα σας βοηθήσει το δακτυλοδείξιμο, τα νοήματα με τα χέρια και η κίνηση του κεφαλιού για να δείξετε το «ναι» και το «όχι»!

Φυσικά στην καθημερινότητά μας όλα αυτά γίνονται τόσο αυτόματα, ώστε όταν έρθει η ώρα να δούμε σε ένα παιδί την εκφραστική ανάπτυξη του λεξιλογίου και αντί αυτής βλέπουμε μη λεκτική έκφραση νιώθουμε φόβο. 

• Και αν η μη λεκτική επικοινωνία καλύψει την ομιλία;
• Και αν συνηθίσει το παιδί έτσι και θα βαριέται να μιλήσει αργότερα;

Αρχικά η σήμανση αυτή μας βοηθά να επικοινωνούμε και μόνο εχθρός της ανάπτυξης του λόγου δεν είναι. Μέσω αυτής, ένα παιδί μπορεί να μοιραστεί το συναίσθημά του, τα θέλω του, κάτι που του έκανε εντύπωση. Και εδώ έρχεται η στιγμή να τη κάνουμε και σύμμαχο στην ανάπτυξή του! Χρησιμοποιώντας τα χέρια μας φτιάχνουμε έννοιες όπως στα παιδικά τραγούδια και συνοδεύουμε την ομιλία! Επισημαίνουμε τις σημαντικές λέξεις στη πρότασή μας, καθώς δεν μπορούμε να κάνουμε νοήματα για όλες! Τραβάμε τη προσοχή του παιδιού και αλληλοεπιδρούμε με χαρά μαζί του! Ερχόμαστε και εμείς λίγο στο δικό του επίπεδο και νιώθει το ίδιο σημαντικό! 
Φυσικά καθώς κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό, ένας λογοθεραπευτής/-τρια έχει τις γνώσεις και τον ρόλο να βοηθήσει το κάθε γονέα εξατομικευμένα τόσο στη λεκτική όσο και στη μη λεκτική επικοινωνία με το παιδί του!

Από την ομάδα, «Δύναμαι, Άκουσέ με δάσκαλε», 

Μανίκα Κωνσταντίνα, 

Λογοθεραπεύτρια