Διάσημοι Έλληνες που πολέμησαν το 1940
Βίκυ Τσαμπάζη
Μνήμες μιας άλλης εποχής, ενός καλέσματος για αγώνα των Ελλήνων εναντίον των κατακτητών Ιταλών και σχεδόν κανείς δεν έλλειψε από αυτό το κάλεσμα της πατρίδας. Όλοι μαζί, επώνυμοι και ανώνυμοι ενώθηκαν να πολεμήσουν τον κατακτητή, να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη, έδωσαν το παρόν με όποιο τρόπο μπορούσαν χωρίς να ‘’λουφάρουν’’. Έλληνες που διακρίθηκαν στο καλλιτεχνικό στίβο και αξίζει όσα χρόνια και να περάσουν να τους θυμόμαστε για την προσφορά τους. Πάμε λοιπόν να θυμηθούμε ξανά ορισμένους από αυτούς.
Ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης πολέμησε στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου. Προσβλήθηκε από τύφο αλλά τελικά σώθηκε από θαύμα, όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος. Η συμμετοχή του στον ελληνοϊταλικό πόλεμο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ποιητική και ιδεολογική του διαμόρφωση και σήμανε την αρχή μιας νέας περιόδου στην πνευματική του πορεία.
Οδυσσέας Ελύτης
Ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης πολέμησε στον ελληνοαλβανικό μέτωπο του ΄40, τις τελευταίες μέρες του πολέμου της Αλβανίας. Κατά την διάρκεια του πολέμου ζωγράφισε την θαυματουργή εικόνα ‘’Παναγία της Νίκης’’. Η εικόνα βασιζόταν στις περιγραφές του ανθυπασπιστή Νίκου Γκάτζαρου, σύμφωνα με τις οποίες είχε δει την Παναγία και του είχε πει ότι η Ελλάδα θα νικήσει τον πόλεμο.
Γιάννης Τσαρούχης
Ο λογοτέχνης και δοκιμιογράφος Άγγελος Τερζάκης πήρε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940-1941) και κατέγραψε τις εμπειρίες του σε κάποια από τα διηγήματά του και κυρίως στο βιβλίο του «Απρίλης». Το 1964 συνέγραψε για λογαριασμό του Γενικού Επιτελείου Στρατού το χρονικό του πολέμου, το οποίο εκδόθηκε με τον τίτλο «Ελληνική Εποποιία 1940-41.
Ο λογοτέχνης και δικηγόρος Γεώργιος Θεοτοκάς στις 22 Νοεμβρίου 1940 παρουσιάζεται εθελοντής στο Γουδί αλλά του αρνούνται την κατάταξη. Στις 3 Δεκεμβρίου του 1940 κατατάχθηκε στο Έμπεδο και στις 17 Ιανουαρίου 1941 αποστρατεύεται. Είναι χαρακτηριστικό δε, οτι ο Θεοτοκάς έβαλε…μέσον για να πάει να πολεμήσει! Τον Φεβρουάριο του 1941 κατατάσσεται εκ νέου στον 12ο λόχο του ΓΕΑ, όπου θα εκπαιδευόταν στους όλμους αλλά τελικά δεν πολέμησε.
Ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος έζησε και αυτός από κοντά την φρίκη του πολέμου, βγήκε ζωντανός από την πρώτη γραμμή του μετώπου και όταν τελικά ήρθε η συνθηκολόγηση, επέστρεψε στην πατρίδα του, το Διακοφτό, με τα πόδια. Όταν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής εμφανιζόταν στο θέατρο, ένας Γερμανός διοικητής θέλησε να τον συγχαρεί, αρνήθηκε. Ήταν ο Μέρτεν, ο πολιτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης που οργάνωσε την σφαγή των Εβραίων.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας πήγε εθελοντικά στο αλβανικό μέτωπο σε ηλικία 27 ετών με τον βαθμό του έφεδρου αξιωματικού. Τραυματίστηκε σε μια μάχη και όταν ανάρρωσε ζήτησε και τον έστειλαν στην πρώτη γραμμή. Με το τέλος του πολέμου παρασημοφορήθηκε.
Λάμπρος Κωνσταντάρας
Ο Κώστας Χατζηχρήστος αγαπούσε πολύ το στρατό και ήθελε να γίνει αξιωματικός. Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο αλλά δυστυχώς έπαθε κρυοπαγήματα τις πρώτες δεκαπέντε ημέρες και δεν μπορούσε να περπατήσει. Έτσι τον έστειλαν στα μετόπισθεν, μετά στο Πογράδετς και μετά στην Κορυτσά.
Στην πρώτη γραμμή του μετώπου βρέθηκε και ο Μάνος Κατράκης. Ήταν ο μοναδικός που είδε τον διοικητή του να αυτοκτονεί γιατί δεν άντεξε την ήττα τους από τους εχθρούς. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, εντάχθηκε στο ΕΑΜ και στο ΚΚΕ και αγωνίστηκε στην Εθνική Αντίσταση. Διώχθηκε, βασανίστηκε και εξορίστηκε στη Μακρόνησο και στον Άη Στρατή για τις κουμμουνιστικές ιδέες του.
Μάνος Κατράκης
Ο Κώστας Παπαχρήστος έτρεφε μεγάλη αγάπη για το στρατό γι’ αυτό σε ηλικία 17 ετών πλαστογράφησε την ηλικία του και κατατάχθηκε εθελοντής στην αεροπορία στη Λάρισα. Έφυγε για το μέτωπο όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος και αργότερα τιμήθηκε με το μετάλλιο του ελληνοϊταλικό πολέμου για την δράση του. Η μεγάλη του αγάπη για το στρατό φαίνεται και από τους ρόλους που επέλεγε στις ελληνικές ταινίες, φορώντας την στολή του αστυνομικού.
Ο Φιλοποίμην Φίνος ο ‘’πατέρας’’ του ελληνικού κινηματογράφου μπορεί να μην ήταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου, ωστόσο στη διάρκεια του πολέμου γύρισε σημαντικά ντοκουμέντα από το Μέτωπο της Αλβανίας και στην συνέχεια στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Αθήνα. Με τους συνεργάτες του μεταφερόταν από πόλη σε πόλη και από βουνό σε βουνό και κατέγραφε στις μάχες των Ελλήνων. Οι Γερμανοί επέταξαν το στούντιο του και προσπάθησαν να εξαφανίσουν όλα τα ντοκουμέντα των μαχών στο Αλβανικό μέτωπο. Ευτυχώς κατάφερε και έσωσε μερικά αρνητικά, που είναι και τα μοναδικά που σώζονται μέχρι σήμερα.
Στην ιστορική αυτή φωτογραφία, η οποία αποτέλεσε και ισχυρό συμβολισμό για την εποχή διακρίνονται οι:
Λάμπρος Κωνσταντάρας (ηθοποιός), Ευάγγελος Μαγκλιβέρας (βαρύτονος), Κώστας Σάμιος (τενόρος), Τσαλίκης (έμπορος), Δ. Γαλερίδης (δημοσιογράφος), Γεώργιος Καρτάλης (υπουργός), Δ. Θιβαδόπουλος (καθηγητής), Γεώργιος Θεοτοκάς (συγγραφέας), Συμεόνογλου (βιομήχανος), Κώστας Μάγιερ (δημοσιογράφος)
Πηγή: διαδίκτυο