EDITORIAL

Το "δέντρο της δημοκρατίας" είναι ποτισμένο με το αίμα πολλών χιλιάδων Ελλήνων.

Κι αν κάποιοι, κάποτε, εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με θέσεις κι αξιώματα, αν κάπου χάσαμε τον δρόμο μας, αυτό δεν αρκεί για να κηλιδώσει τους αέναους αγώνες του ελληνισμού για λευτεριά και δημοκρατία.

Αυτοί οι αγώνες, πρέπει να είναι οδηγός και μάθημα για το σήμερα και το αύριο. Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα έχουν κόστος. Για όλα χρειάζεται πάλη, πόνος και σκληρή δουλειά!

Το 1973 η κραυγή των νέων του Πολυτεχνείου, ήταν για την δημοκρατία, την λαϊκή κυριαρχία και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

Το 2021, η μεγαλύτερη σκλαβιά, η μεγαλύτερη χούντα, είναι οι ίδιες μας οι ιδεοληψίες. Η ψευδαίσθηση οτι τα κάνουμε όλα σωστά κι οτι κατέχουμε την μοναδική αλήθεια. Οτι άλλοι φταίνε, οτι δεν μπορούμε τίποτα να κάνουμε μόνοι μας πια για να ελέγξουμε τη ζωή μας.

Κάποτε θα κραυγάσει κι ο σημερινός Έλληνας. Κάποτε θα λευτερωθεί από την ιδιότυπη χούντα του. Τότε που θα καταλάβει οτι η λευτεριά έχει κόστος και θα αποφασίσει να το πληρώσει.

Μέχρι τότε....

Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της δημοκρατίας.

Τιμή στο αίμα και στο χώμα που αξιώθηκε να ποτιστεί με αυτό.

Καλή λευτεριά.