Συνέντευξη με τον Μπάμπη Μπιλίνη, επικεφαλής της παράταξης Πολίτες σε Δράση για την Ανατροπή

Συνέντευξη με τον Μπάμπη Μπιλίνη, επικεφαλής της παράταξης Πολίτες σε Δράση για την Ανατροπή

Η σημερινή συνέντευξη μας, στα πλαίσια του κύκλου αντίστοιχων συζητήσεων που έχουμε ξεκινήσει, είναι με τον κύριο Μπάμπη Μπιλίνη, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πολίτες σε Δράση για την Ανατροπή».   

Κύριε Μπιλίνη, καλωσορίσατε και σας ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μας παραχωρήσετε αυτή την συνέντευξη και να συζητήσετε μαζί μας για θέματα που αφορούν το Μοσχάτο και τον Ταύρο και όχι μόνο.   

Κι εγώ σας ευχαριστώ. Να σας συγχαρώ για το νέο σας εγχείρημα. Θα προσθέσει κι αυτό στον δημόσιο διάλογο. Παλαιότερα σε εποχές αναζήτησης, σε μεταβατικές εποχές, είχαμε τον πλουραλισμό σε έντυπα. Σήμερα πολλές κατεστημένες ιδέες και πρακτικές, προέκυψαν ως εναλλακτικές από εκείνες τις αναζητήσεις. Τώρα στην μεταβατική εποχή που διανύουμε προς την ψηφιακή ολοκλήρωση, ο πλουραλισμός του διαδικτύου είναι το πεδίο της σύγχρονης αναζήτησης.   

Κύριε Μπιλίνη, είστε ένας άνθρωπος με πολιτική δράση που ξεκινάει από τα φοιτητικά σας χρόνια και ως τέτοιος θεωρούμε πως πρέπει να μας μιλήσετε για αυτή την πορεία σας, έξω από τα στενά πλαίσια μιας ερώτησης. 

Η κοινωνική συνθήκη της εποχής, η αίγλη στα μάτια ενός μικρού παιδιού του αντιδικτατορικού κινήματος, οι προσωπικές αναζητήσεις με κατεύθυναν προς τις αναζητήσεις και τα αιτήματα της αριστεράς, αν και η οικογένεια μου ήταν συντηρητικών απόψεων.  Από τις τελευταίες τάξεις του Λυκείου εντάχθηκα στον “Ρήγα Φεραίο”. Έζησα στα φοιτητικά μου χρόνια, στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τους νικηφόρους αγώνες και καταλήψεις κατά του νόμου 815. Έζησα το τελευταίο πανσπουδαστικό συνέδριο πριν την απαξίωση της ΕΦΕΕ. Ασχολήθηκα με τα κοινωνικά κινήματα και ιδιαίτερα με τα περιβαλλοντικά κι συμμετείχα σε κινήσεις πολιτών κι εδώ στον Δήμο μας και ευρύτερα. Iδιαίτερα την περίοδο των Ολυμπιακών έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 με τις κινήσεις του “αντί 2004”. Παράλληλα ασκούσα επί είκοσι δύο χρόνια εμπορική δραστηριότητα στον Πειραιά.   

Ασχολήθηκα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση από μικρός. Ήμουν 26 χρονών, υποψήφιος με τον αείμνηστο Ταξιάρχη Παπαντώνη στις πρώτες εκλογές που εκλέχτηκε δήμαρχος, το 1986. Ως μέλος της Διοίκησης τότε του νεοσύστατου Πνευματικού Κέντρου του Δήμου, μαζί με όλο το Διοικητικό Συμβούλιο, συνέβαλα στην δημιουργία αυτού που έχουμε σήμερα και ιδιαίτερα στην δημιουργία του Δημοτικού Ωδείου.  

Από το 2015 έως το 2019 μέλος της διοίκησης του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) του Υπουργείου Περιβάλλοντος.  

Η παράταξη σας κατέλαβε την τέταρτη θέση στην κατάταξη των τελευταίων δημοτικών εκλογών, ενώ το 2014 κατέλαβε την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με δεδομένο ότι υπάρχει ένας ξεκάθαρος πολιτικός προσανατολισμός προς τον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύετε ότι αυτός ήταν ο λόγος της μείωσης των ποσοστών αποδοχής (σε εκλογικούς όρους) ή ήταν περισσότερο καθοριστική η προσχώρηση σημαντικών στελεχών στην παράταξη του κυρίου Ευθυμίου; 

Δεν παραγνωρίζω ότι υπήρξε το 2019 αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο - δημιούργημα ενός λαϊκίστικου, εθνικιστικού αφηγήματος. Δεν θεωρώ όμως ότι στις δημοτικές εκλογές στους μικρούς και μεσαίους δήμους η δυναμική των κομμάτων γενικά παίζει καθοριστικό ρόλο. Άλλωστε και το 2014 η δυναμική ΣΥΡΙΖΑ προς την διακυβέρνηση δεν βοήθησε την παράταξη να ξεπεράσει το ταβάνι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Δείτε τι γίνεται στον χώρο της ΝΔ, που από το 1975, με εξαίρεση μια μικρή σε διάρκεια πιο συγκροτημένη συντηρητική παρέμβαση επί Σπανάκη, δεν μπορεί να συγκροτήσει μια αξιόπιστη αυτοδιοικητική πρόταση στον Δήμο μας.   

Χρειάζεται - όχι λίγο πριν τις εκλογές – συγκρότηση ενός συνεκτικού στρατηγικού αφηγήματος, ενός ριζοσπαστικού και ρεαλιστικού προγράμματος, που θα δώσει ελπίδα, προοπτική στους δημότες. Με ευθύνη αυτών που τότε είχαν τον συντονισμό της παράταξης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Γιώργου Μελέτη, που δυστυχώς τον χάσαμε πολύ νωρίς, της Ελένης Μωραΐτη και της σημαντικής βοήθειας στο τέλος του Μάκη Πεφάνη, αυτή η προσπάθεια δεν έγινε ποτέ, με συνέπεια κάποιοι το δικό τους πολιτικό κενό να το συμπληρώσουν αναζητώντας προσωπικά εκλογικά οφέλη με την προσχώρηση στην παράταξη του Δημάρχου. Το αποτέλεσμα αυτής της σύγχυσης αποκρυσταλλώνεται στο αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών του 2019.  

Σε κάθε περίπτωση η παρουσία σας ως παράταξη, γίνεται συχνά αισθητή με τις παρεμβάσεις σας. Ως αντιπολίτευση, ποιος είναι ο δικός σας απολογισμός για την δεκαετία διοίκησης από την παράταξη του κυρίου Ευθυμίου; 

Να είμαστε ειλικρινείς. Ο Ανδρέας Ευθυμίου και η παράταξή του ανέλαβαν την διοίκηση του Δήμου την περίοδο της χρεοκοπίας της χώρας,  της λιτότητας, της επιτροπείας, της οικονομικής κρίσης και τώρα προστέθηκε και η υγειονομική. Δεν είμαι σίγουρος ότι – ειδικά την περίοδο των μνημονίων – είχε δυνατότητες άσκησης πολιτικής πέρα από μια αυστηρή διαχείριση των οικονομικών του δήμου και συντήρησης της υφιστάμενης κατάστασης. Σε αυτό τα πήγε καλά. Διαμορφώθηκε όμως στον ίδιο και στα στελέχη της παράταξής του η λογική της διαχείρισης ως  πρότυπο πολιτικής. Ένα παράδειγμα: Στο πρώτο μεγαλύτερο έργο, το “Βατερλό” της ανάπλασης της πλατείας Μεταμόρφωσης.  

Αυτονόητη ερώτηση που έχουμε υποβάλλει και στους άλλους επικεφαλής. Πιστεύετε πως η συνένωση ήταν ωφέλιμη για τις δυο κοινότητες του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου? Και σε κάθε περίπτωση, θεωρείται πως αυτή η συνένωση έχει επιτευχθεί?   

Θεωρώ ότι η οργάνωση του κράτους  που οδήγησε στην χρεοκοπία πρέπει να αλλάξει. Σε μια καινούργια οργάνωση της πολιτείας με δημοκρατία, διαφάνεια και αποκέντρωση η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα είναι ένας αυτόνομος πολιτειακός πυλώνας παράλληλος με την κεντρική κυβέρνηση με συγκεκριμένες, αποκλειστικές αρμοδιότητες. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο η συνένωση για ισχυρούς δήμους θα είναι ωφέλιμη. Αν ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι να συνωστίζονται οι Δήμαρχοι έξω από τα υπουργικά γραφεία για να “πάρουν κάποιο εργάκι” τότε καλύτερα να έμεναν οι δυο δήμοι όπως ήταν πριν το 2011.   

Φυσικά και η συνένωση δεν έχει επιτευχθεί, όταν μετά δέκα χρόνια συζητάμε ακόμα για αυτό. Μια ακόμα αποτυχία της κεντρικής διακυβέρνησης, που είδε στην συνένωση μόνο οικονομίες κλίμακας, αλλά και της διοίκησης Ευθυμίου.   

Αναλύοντας αυτή την συνένωση περαιτέρω και βλέποντας το σύνολο, αλλά και τις δύο ξεχωριστές οντότητες που ονομάζονται κοινότητες του ενιαίου δήμου, μιλήστε μας για εκείνα που εσείς βλέπετε ως πλεονεκτήματα αλλά και για τα μειονεκτήματα που εντοπίζετε. 

Με την συνένωση δημιουργήθηκε ένας ενιαίος δήμος, που καταλαμβάνει τον χώρο μεταξύ των δυο μεγαλύτερων αστικών, αλλά και παραγωγικών πόλων της χώρας, της πρωτεύουσας Αθήνας και του μεγαλύτερου λιμανιού της Ανατολικής Μεσογείου, του Πειραιά. Ενώ στην έκταση είναι περίπου όσο η γειτονική μας Καλλιθέα στον πληθυσμό είμαστε περίπου στα μισά της. Υπάρχει δηλαδή προοπτική  για χωρική οργάνωση με αναπτυξιακή προοπτική.   

Αυτή η προνομιακή θέση του Δήμου μας ανάμεσα σε Αθήνα και Πειραιά είναι το μεγαλύτερο συγκριτικό της πλεονέκτημα. Ένας ισχυρός πολιτικά Δήμος θα μπορούσε να επιβάλει με την χωροταξική οργάνωση της περιοχής του Ελαιώνα, της οδού Πειραιώς, του παράκτιου μετώπου, την παραγωγική ανασυγκρότηση του Δήμου με κοινωνικά και οικολογικά χαρακτηριστικά.   

Αυτή η προνομιακή θέση όμως με ένα ανίσχυρο πολιτικά Δήμο θα μπορούσε να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης μας. Να μας κάνει την “πίσω αυλή” της Αθήνας και του Πειραιά με όποιες οχλούσες χρήσεις γης τους περισσεύουν. Δείτε τις πιέσεις από την εγκατάσταση οχλουσών χρήσεων γης στον Ελαιώνα (σκραμπ, μεταφορικές), σκεφτείτε την παλαιότερη πρόταση για το λιμάνι κρουαζιέρας στον Φαληρικό Όρμο.  

Υπάρχουν στελέχη άλλων παρατάξεων στην σημερινή (ή σε προγενέστερες ενδεχομένως) συνθέσεις του δημοτικού συμβουλίου, που θα επιθυμούσατε να είναι μέλη της δικής σας παράταξης; 

 Η απάντηση θα είχε περισσότερο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον αν αρχίσω να απαριθμώ ονόματα,  όμως δεν θα το κάνω. Φυσικά υπήρξαν και υπάρχουν ικανότατα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, που βοήθησαν και βοηθούν. Η προσπάθεια όμως όλων μας γίνεται μέσα από μια συλλογικότητα. Δεν ξέρω αν, έξω από αυτή την συλλογικότητα, θα είμαστε οι ίδιοι, το ίδιο ικανοί. Ο “φτωχός και μόνος καουμπόι, που νικάει τους κακούς” των κόμιξ των νεανικών μας χρόνων δεν έχει θέση στην πολιτική.  

Επιθυμώ, λοιπόν, να είμαι μέλος σε μια παράταξη μαζί με όσες και όσους,  θα έχουμε συμφωνήσει σε κοινές ηθικές αρχές, σε μια πολιτική, σε ένα στρατηγικό σχέδιο, σε ένα πρόγραμμα με στόχο τις ανάγκες των πολλών και την ποιότητα ζωής των δημοτών.    

Θα διεκδικήσετε εκ νέου την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας το 2023 ως υποψήφιος δήμαρχος?  

Αν μου είχατε κάνει την ίδια ερώτηση δύο χρόνια πριν τις εκλογές του 2019 δεν θα σας είχα απαντήσει θετικά.  Είμαι μέλος μιας συλλογικότητας πολλά χρόνια. Ως συναγωνιστής μιας προσπάθειας βρέθηκα επικεφαλής, όταν δημιουργήθηκαν  συνθήκες διάλυσης της παράταξης, εξαιτίας αλλοπρόσαλλων προσωπικών πολιτικών. Να το ξεκαθαρίσω: Άλλο πράγμα η συνεργασία με άλλους με συγκροτημένες διαδικασίες και άλλο πράγμα να πηδάς από το σκάφος για αλλού, αφήνοντας το σκάφος στο έλεος του καιρού. Σε κάθε περίπτωση και σε ότι με αφορά θα αγωνιστώ για ισχυροποίηση της παράταξης μέχρι το 2023. Το ποιος/ποια θα είναι επικεφαλής το 2023 είναι συλλογική απόφαση, όχι προσωπική.  

Αν ήσασταν διοίκηση αυτή την τετραετία ποια θα ήταν με σειρά προτεραιότητας τα τρία βασικά θέματα στα οποία θα επικεντρώνατε την δράση σας ως δημοτική αρχή; 

Πρώτο: Αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του Δήμου, ώστε να ανταποκρίνονται στην νέα ψηφιακή εποχή.  

Δεύτερο: Πραγματική σύγκλιση μεταξύ των δύο κοινοτήτων, με χωροταξικό σχεδιασμό και  αλλαγές, ώστε να περιοριστούν οι ανισότητες και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων.  

Τρίτο: Η σύγχρονη κοινωνικά και περιβαλλοντικά δίκαιη διαχείριση των απορριμμάτων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση της χώρας.  

Έχοντας διανύσει σχεδόν ένα χρόνο μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες, η ζημιά στην οικονομία και στην κοινωνία είναι ομολογουμένως μεγάλη. Ποια θεωρείτε πως είναι η πρώτη μεγάλη πρόκληση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην παρούσα φάση αλλά και τι είναι αυτό που θα καθορίσει την επόμενη μέρα, όταν με το καλό βγούμε από αυτή την κατάσταση; 

Η αλήθεια είναι ότι οι Δήμοι έβαλαν πλάτη και κράτησαν την κοινωνία όρθια κατά την διάρκεια της οικονομικής και της υγειονομικής κρίσης.  Η δικτύωση της κοινωνικής αλληλεγγύης  είναι η μεγάλη πρόκληση για την παρούσα φάση και θα καθορίσει την επόμενη μέρα σε μια πορεία προς την κοινωνία της αλληλεγγύης.  

Θέλουμε να δίνουμε την ευκαιρία στους φιλοξενούμενους μας, να κλείνουν εκείνοι με τον τρόπο που επιθυμούν την συζήτηση μας. Οπότε, πώς θέλετε να κλείσουμε αυτή την κουβέντα?  

Ο Δήμος μας, το Μοσχάτο και ο Ταύρος, έχουν όλες τις δυνατότητες για να γίνουν πρότυπο ανάπτυξης με κοινωνικά δίκαια χαρακτηριστικά. Διατηρούμε ακόμα χαρακτηριστικά συνοχής γειτονιάς. Αυτή την αύρα  οφείλουμε να αγωνιστούμε να διατηρήσουμε. Οι προκλήσεις της υγειονομικής κρίσης  και της κλιματικής αλλαγής το επιβάλλουν. Η επόμενη μέρα μετά την πανδημία δεν θα είναι ίδια για τις πόλεις. Να συνθέσουμε απόψεις, να συνεργαστούμε για τις γειτονιές μας.