Συνέντευξη με τον Άκη Δείξιμο

Συνέντευξη με τον Άκη Δείξιμο

Από τα στενά του Μοσχάτου, στην παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου μέσα από την οποία ήρθε και το 1ο βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Μικρών Τραγουδιστών στην Πορτογαλία το 1990, με τον γνωστό μας ‘’Παλιάτσο’’, σολίστ στο album ‘’Άξιον Εστί’’ του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, συμμετοχή στην παράσταση ‘’Ζορμπάς’’ του Μίκη Θεοδωράκη στο Ηρώδειο κι από εκεί στην δισκογραφία, δίπλα σε μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, coach στους μουσικούς διαγωνισμούς X-Factor και The Voice για πέντε σεζόν και Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου. Αυτή είναι περιληπτικά, η πορεία του σημερινού μας καλεσμένου, του Άκη Δείξιμου. 

Άκη σε ευχαριστούμε πολύ που αποδέχθηκες την πρόσκληση μας, δίνοντας μας την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί σου. 

Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση και σας εύχομαι καλή επιτυχία σε αυτό το νέο σας εγχείρημα. 

Σε ηλικία 10 χρονών ξεκίνησες σπουδές κιθάρας, διαβάζουμε στο επίσημο βιογραφικό σου. Ποιο ήταν το ερέθισμα που σε έφερε κοντά στη μουσική; 

Ξεκάθαρα το ερέθισμα ήταν το ίδιο το οικογενειακό μου περιβάλλον. Είναι γνωστό ότι θείος μου και νονός μου ήταν ο σπουδαίος Αντώνης Βαρδής. Θυμάμαι τα ταξίδια μας με τους γονείς μου και τον αδερφό μου Κώστα Δόξα, να τραγουδάμε συνεχώς κυρίως τα καινούργια τότε τραγούδια του Βαρδή, και άλλα πολλά φυσικά. Οι γονείς μου τραγουδούν υπέροχα παρόλο που δεν υπήρξαν ποτέ επαγγελματίες. 

Ξεκινώντας τις μουσικές σπουδές σου, είχες εξαρχής στο μυαλό σου ότι θέλεις να γίνεις ερμηνευτής ή δημιουργός; Γιατί τελικά έγινες και τα δύο. Ποιος ρόλος νομίζεις ότι σου πάει πιο πολύ; 

Είναι ξεκάθαρο ότι από πολύ μικρός ήθελα να γίνω σαν τον σπουδαίο θείο μου. Έτσι δούλεψα να καταφέρω να γίνω και ερμηνευτής, και δημιουργός αλλά και μουσικός. Η πολυετής πλέον πορεία μου στον χώρο ως τραγουδιστής, αλλά και πολλά από τα τραγούδια που έχω γράψει και αντέχουν στον χρόνο, με δικαιώνουν για την επιλογή μου. 

Έχεις στο ενεργητικό σου πολλές συνεργασίες. Ξεχωρίζεις κάποια περισσότερο; Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θα ήθελες να συνεργαστείς; 

Η συνεργασία μου με τον Πασχάλη Τερζή θεωρώ υπήρξε η σπουδαιότερη, και ακόμα μεγαλύτερη αξία της δίνει το γεγονός ότι είμαστε φίλοι και επικοινωνούμε συχνά. Ακόμα αγαπημένη συνεργάτιδα μου και λατρεμένη φίλη μου είναι η Πέγκυ Ζήνα. Θα ήθελα να συνεργαστώ δίνοντας κάποιο τραγούδι μου στον αγαπημένο μου Γιάννη Πάριο. Ως τραγουδιστής θέλω σύντομα να συνεργαστώ με τους αγαπημένους μου μουσικούς που παίζουμε μαζί, και να διασκεδάζουμε τον κόσμο κάνοντας αυτό που αγαπάμε. 

Πολλά τα τραγούδια που έχουν κάνει επιτυχία, σε μουσική και στίχους δικούς σου. Ορισμένα έχουν κυκλοφορήσει μεταφρασμένα και σε ξένες χώρες όπως το ‘’Αν υπάρχει παράδεισος’’. Υπάρχει κάποιο ή κάποια που κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου; 

(*Μόνο μουσική) Αγαπώ πολύ το τραγούδι «τώρα το θυμήθηκες» σε στίχο Ναταλίας Γερμανού που τραγούδησε η Νατάσσα Θεοδωρίδου. Τον συγκεκριμένο στίχο τον έλαβα σε φαξ, και είχα οδηγία από την Ναταλία να το κάνω τσιφτετέλι για άλλη τραγουδίστρια. Τελικά έγραψα μια υπέροχη μπαλάντα, με ιδιαίτερη ενορχήστρωση από τον Αντώνη Γούναρη που μπήκε στην συλλογή Buddha bar και είχε παγκόσμιες πωλήσεις. 

Θα ήθελες να μας πεις αν υπάρχει κάποια μελωδία ή στίχοι που γράφτηκαν κάτω από έντονη συναισθηματική πίεση και ποιοι είναι αυτοί; 

Ποτέ δε γράφω σε συνθήκες συναισθηματικής πίεσης. Πρέπει να είμαι πολύ καλά για να δημιουργήσω. Ωστόσο μπορώ να γράψω όταν έχω χρονική πίεση. Μου ζητήθηκε τελευταία στιγμή να γράψω ένα ζεϊμπέκικο για τον Αντώνη Ρέμο. Είχε ολοκληρωθεί ο συγκεκριμένος δίσκος και έτσι την ίδια μέρα έγραψα με τον Πάνο Φαλάρα το «Απόδειξέ το». 

Και τώρα θα μας επιτρέψεις μια πιο προσωπική ερώτηση. Ποια η σχέση σου….με τον Χρόνη; 

Ο Χρόνης είναι ένα γαλλικό μπουλντόγκ και είναι ο αυτοκόλλητός μου. Ένα υπέροχο πλάσμα που δίνει απλόχερα καθημερινά την αγάπη του σε εμένα και φυσικά κι εγώ σε εκείνον. Είναι ίσως το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει και γι’ αυτό θα ευχαριστώ πάντα την φίλη μου Διονυσία που έχει την μαμά του Χρόνη, την Μπουμπού. 

Ο τελευταίος χρόνος βέβαια, έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολος, είτε είσαι δημιουργός είτε ερμηνευτής. Η πανδημία ήταν καταστροφική για τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Πώς βιώνεις εσύ αυτή την κατάσταση; 

Τα χρόνια της κρίσης οδήγησαν την δουλειά μας αρχικά σε λιγότερες μέρες εργασίας, ενώ τους δημιουργούς μας βρήκε και η διάλυση της ΑΕΠΙ πριν 4 χρόνια και μόλις φέτος η έναρξη όχι ενός νέου οργανισμού πνευματικών δικαιωμάτων αλλά δυστυχώς δυο, με πολύ χαμηλότερες αποδοχές. Ο covid-19 είναι καταστροφικός για όλους τους καλλιτέχνες καθώς οι χώροι που εργαζόμασταν είναι πλέον κλειστοί. Λίγοι από εμάς που πληρούν κάποιες προϋποθέσεις, λαμβάνουμε το σχετικό επίδομα που παίρνουν και άλλοι επαγγελματίες, αλλά πραγματικά, ανυπομονώ να ξεκινήσω πάλι να κάνω την δουλειά μου γιατί μου λείπει πάρα πολύ, και με έχει στεναχωρήσει πάρα πολύ όλο αυτό. 

 Πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει διαφορετικά τα πράγματα; Τι θα περίμενες εσύ να γίνει; Και η ερώτηση αυτή έρχεται κυρίως, επειδή εκτός από την καλλιτεχνική σου ιδιότητα, έχεις και την πολιτική και μάλιστα σε θέση ευθύνης. 

Όταν πλέον ακούω από τους πολιτικούς ότι η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη, και είναι λογικό να γίνονται λάθη, αυτό και μόνο σημαίνει ότι τα πράγματα θα μπορούσαν όντως να έχουν γίνει διαφορετικά. Δε σου κρύβω πως υπάρχουν μέτρα, ειδικότερα εκείνα που αφορούν νέα παιδιά, τα οποία με βρίσκουν κάθετα αντίθετο. Επίσης όλο αυτό το άνοιξε κλείσε είναι καταστροφικό. Εύχομαι σύντομα να τελειώσει όλος αυτός ο εφιάλτης με τον covid-19. 

Πάμε λίγο στην πολιτική μιας και αναφερθήκαμε. Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, σε μια περίοδο που ο Πολιτισμός είναι σε «αναστολή». Μίλησε μας για αυτό. Πόσο σε έχει δυσκολέψει;  

Το στοίχημα μου για αρχή ήταν η αναβάθμιση των πολιτιστικών θεσμών που ήδη υπάρχουν στην πόλη μας. Η πανδημία δεν αφήνει περιθώρια για πολιτιστικά δρώμενα, ωστόσο το τελευταίο διάστημα φιλοξενήσαμε αρκετές διαδικτυακές συναυλίες και παραστάσεις στο Πολιτιστικό μας Κέντρο στο Μοσχάτο, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής, που παρακολούθησαν συμπολίτες μας, καθώς και Έλληνες από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο. Κοιτάξαμε λοιπόν με τις παρούσες συνθήκες να έχουμε ιδιαίτερα ενεργό τον πολιτισμό στην πόλη μας. Επίσης προχωρήσαμε  στην αντικατάσταση της κλεμμένης προτομής του Δημητρίου Γλυνού στον Ταύρο, καθώς και στην συντήρηση όλων των γλυπτών της πόλης μας που ήδη δείχνουν λαμπερά και σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν το βάζουμε κάτω λοιπόν, και σχεδιάζουμε την επόμενη μέρα με τις παρούσες συνθήκες ή και χωρίς τον covid-19.  

 Όταν με το καλό τελειώσει αυτή η κατάσταση με την πανδημία, ο κόσμος θα έχει ανάγκη από διεξόδους και μια από αυτές θα είναι φυσικά οι πολιτιστικές δράσεις. Έχεις στο μυαλό σου κάποιον σχεδιασμό για την επόμενη μέρα και κάποιους στόχους; 

Έχω στο μυαλό μου συνεχώς να κάνω πράγματα που θα έχουν θετικό πρόσημο στον κόσμο. Αυτό έχω μάθει να κάνω στην δουλειά μου ως καλλιτέχνης, και αυτό θα κάνω και ως πολιτικός. 

Πολιτικά, σκέφτεσαι να προχωρήσεις; Έχεις φιλοδοξίες να πας πιο πάνω; 

Πέντε χρόνια δημοτικός σύμβουλος, και άλλος ενάμιση ήδη χρόνος ως Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, μαθαίνω καθημερινά δίπλα σε έναν σπουδαίο Δήμαρχο όπως είναι ο Ανδρέας Ευθυμίου, καθώς και από συναδέλφους δημοτικούς συμβούλους. Έτσι χτίζω κι εγώ πλέον το βιογραφικό μου στα κοινά, αποκτώ εμπειρίες, απολαμβάνω ότι αποτέλεσμα έχει αυτό στους συμπολίτες μου, και πάντοτε κοιτάζω ψηλά, όπως έχω μάθει να κάνω και με την άλλη μου ιδιότητα ως καλλιτέχνης, με επιτυχία. 

Έχεις όμως και μια άλλη ιδιότητα εδώ και λίγο καιρό. Είσαι Αντιπρόεδρος της Αθλητικής Ένωσης Μοσχάτου. Σωστά;

Από πολύ μικρός θυμάμαι, να μας παίρνει ο πατέρας μου με τον αδερφό μου στις ξύλινες κερκίδες του γηπέδου του Μοσχάτου να δούμε την ΑΕΜ. Ο αδερφός μου μάλιστα έπαιξε μπάλα στους εφήβους της ομάδας. Έτσι όταν μου έγινε η πρόταση από τον πρόεδρο Στέφανο Φαναρίτη, ενθουσιάστηκα και αισθανόμενος ιδιαίτερη τιμή, απάντησα αμέσως θετικά. Θεωρώ ότι σύντομα πρέπει να επιστρέψουν όλα τα τμήματα σε αγωνιστική δράση, και πάρα πολλοί νέοι στην πόλη μας, να ασχολούνται με τον αθλητισμό.

Στο City Status έχουμε καθιερώσει κάτι. Θέλουμε οι καλεσμένοι μας, να επιλέγουν εκείνοι τον τρόπο με τον οποίο θα κλείσουμε την κουβέντα μας. Πώς θέλεις λοιπόν να κλείσουμε; 

Θα κλείσω λοιπόν ως συνθέτης και ως ερμηνευτής. Έχω στα χέρια μου έναν υπέροχο στίχο που έγραψε o Κώστας Μπιθυμήτρης για το τμήμα Μουσικοκινητικής για ΑμεΑ. Τον έχω ήδη ντύσει μουσικά και θα μπω σήμερα στο ιστορικό στούντιο 111 του Τάκη Αργυρίου στο Μοσχάτο να το ηχογραφήσω. Ας το απολαύσουμε και ας το αφιερώσουμε στο υπέροχο Τμήμα Μουσικοκινητικής ΑμεΑ του Δήμου Μοσχάτου Ταύρου.