Συνέντευξη με την ομάδα Ειδικής Αγωγής, Δύναμαι Άκουσε Με Δάσκαλε

Συνέντευξη με την ομάδα Ειδικής Αγωγής, Δύναμαι Άκουσε Με Δάσκαλε

Σήμερα φιλοξενούμε τέσσερις υπέροχες κυρίες, με σημαντική προσφορά στον χώρο της Ειδικής Αγωγής.
Η Γεωργία Ηλίου, η Κωνσταντίνα Μανίκα, η Μαρία Σταυρούλια και η Ελένη Τσίτσου, έχουν συγκροτήσει μια δυναμική ομάδα με την ονομασία “Δύναμαι Άκουσε Με Δάσκαλε” αφοσιωμένη στην Ειδική Αγωγή.
Αποδέχθηκαν την πρόσκληση μας και σήμερα συζητάμε για την Ειδική Αγωγή.

CITYSTATUS: Κυρίες μου, καλώς ορίσατε και σας και σας ευχαριστούμε που είστε σήμερα μαζί μας! Κατ΄αρχήν, να συστηθούμε. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς;

ΓΕΩΡΓΙΑ ΗΛΙΟΥ: Γειά σας! Ονομάζομαι Ηλίου Γεωργία και είμαι 34 ετών.Σπούδασα Θεολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή.Ασχολούμαι με τη συγγραφή παραμυθιών και συνεργάζομαι με τον εκδοτικό οίκο Οσελότος.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΝΙΚΑ: Γειά σας κι απο εμένα! Ονομάζομαι Μανίκα Κωνσταντίνα και σπούδασα στο τμήμα Λογοθεραπείας του ΑΤΕΙ Πατρών. Ασχολούμαι ως ελεύθερος επαγγελματίας στο χώρο της λογοθεραπείας από το 2014.

ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΙΑ: Γειά σας! Εγώ είμαι η Μαρία Σταυρούλια, 36 ετών, πτυχιούχος Μαθηματικός του Πανεπιστημίου Πατρών με μετεκπαίδευση-εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή. Εργάζομαι στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης τα τελευταία 15 χρόνια με μαθητές γενικής αλλά κυρίως ειδικής αγωγής.

ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΤΣΟΥ: Γειά σας! Ονομάζομαι Τσίτσου Ελένη και είμαι 33 ετών. Σπούδασα Ιστορία και Αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθησα μεταπτυχιακές σπουδές στο Frederick University της Κύπρου, στον τομέα Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Ασκώ στον ιδιωτικό τομέα το επάγγελμα της φιλόλογου και της ειδικής παιδαγωγού.

CITYSTATUS: Υπέροχα! Γεωργία, Ελένη, Μαρία, πείτε μας, τι σας έκανε να ασχοληθείτε με την Ειδική Αγωγή;

ΓΕΩΡΓΙΑ ΗΛΙΟΥ: Αγαπώ πολύ τα παιδιά και μου προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος σκέψης τους, αφού σε βάζουν σε έναν άλλο κόσμο ,τον οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε,γεμάτο αθωότητα και αγνότητα.Τα παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες και γενικότερα  τα παιδιά που χρίζουν ειδικής αγωγής,είναι πολύ πιο ευαίσθητα και με αυξημένη ενσυναίσθηση.Αυτό δημιουργεί φόβους,ανασφάλεια και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αυτό ακριβώς με ώθησε να ασχοληθώ με την ειδική αγωγή.Να τα βοηθήσω να καταλάβουν οτι μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους  και να μη σταματήσουν να ονειρεύονται.Υπήρξα κι εγώ μαθήτρια με διάσπαση προσοχής και αντιμετώπισα προβλήματα με δασκάλους και καθηγητές.Ακόμα και με συμμαθητές.Αυτή η εμπειρία μου δίδαξε οτι αν δεν πιστέψω εγώ σε εμένα,δε μπορώ να απαιτώ  απο τους άλλους να το κάνουν.Έτσι έγινα εκπαιδευτικός, για να βοηθήσω όσα πιο πολλά παιδιά μπορώ.

ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΤΣΟΥ: Από πολύ μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου, όντας στο δημοτικό ότι το αγαπημένο μου παιχνίδι ρόλων ήταν να μιμούμαι τη δασκάλα της τάξης. Περνώντας τα χρόνια, η φαντασία έγινε έντονη επιθυμία και στη συνέχεια μετατράπηκε σε πραγματικότητα. Συνειδητοποίησα ότι η ανάγκη μου για να μην χάσω την παιδικότητα εκείνων των χρόνων η οποία καθρεφτίζεται στα μάτια των παιδιών, ιδιαίτερα της Ειδικής Αγωγής, ήταν καθοριστικός παράγοντας. Η ανιδιοτελή τους αγάπη, η «ζεστή» τους αγκαλιά , το γλυκό τους χαμόγελο και η συνεχόμενη προσπάθειά τους για επιτυχία, παρά τις δυσκολίες που βιώνουν λόγω μαθησιακών δυσκολιών και ανεξαρτήτου αποτελέσματος,  αποτελούν κινητήρια δύναμη για μένα.

ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΙΑ: Από πολύ μικρή, ήθελα να γίνω δασκάλα γιατί μου άρεσε να εξηγώ στους συμμαθητές μου όσα δεν καταλάβαιναν μέσα στο μάθημα. Αποφάσισα να συνδυάσω την αγάπη μου για τα Μαθηματικά, αντιλαμβανόμενη πως αυτό το μάθημα δυσκολεύει τους συμμαθητές μου. Η πρώτη μου επαφή με δυσλεξικό μαθητή, στα φοιτητικά μου χρόνια, με βοήθησε να καταλάβω πως οι σπουδές μου δεν επαρκούσαν για να του τις μεταδώσω. Όλη αυτή η μαγεία του διαφορετικού τρόπου σκέψης και αντίληψης με κέρδισε και με ώθησε να ασχοληθώ με μαθητές ειδικής αγωγής. Η διαρκής εκπαίδευση και ενημέρωση με βοηθά να στέκομαι δίπλα τους, συνοδοιπόρος στα όνειρά τους. 

CITYSTATUS: Εσύ Κωνσταντίνα, είσαι λογοθεραπεύτρια. Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με αυτό;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΝΙΚΑ: Ξεκίνησε κυρίως με το γεγονός ότι ήταν κάτι σχετικά καινούριο στην Ελλάδα καθώς και κοντά στην ειδική αγωγή για την οποία είχα ανέκαθεν ευαισθησία. Αποφάσισα λοιπόν να σπουδάσω εκεί και όταν αντιλήφθηκα το εύρος των τομέων που αφορά η επιστήμη αυτή, ένιωσα σαν να βρισκόμουν σε ένα λούνα παρκ και ήθελα να δοκιμάσω όλα τα παιχνίδια. Στην ουσία ο ενθουσιασμός μου αλλά και το πείσμα μου στην Ελλάδα του σήμερα με έκαναν να συνεχίζω το επάγγελμα αυτό. 

CITYSTATUS: Πιστεύεις πως όλες οι δυσκολίες και διαταραχές θεραπεύονται;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΝΙΚΑ: Μπορεί ετυμολογικά η επιστήμη μου να εμπεριέχει τη λέξη «θεραπεία», αλλά όχι. Δεν το λέω αυτό για να αποκαρδιώσω κανέναν φυσικά αλλά το αντίθετο. Σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάζεται καν να θεραπευτεί κάποιος επειδή λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο από τους άλλους. Μπορεί να χρειάζεται παρέμβαση στους τομείς που δυσκολεύουν τον ίδιο με βάση το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης (είτε είναι παιδί είτε ενήλικας) και έπειτα δυσκολεύουν τη λειτουργία της οικογένειας (γονείς, σύντροφο, παιδιά κλπ αντίστοιχα).  Πολλές φορές ο ρόλος μας είναι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες στο περιβάλλον του θεραπευόμενου ώστε να λειτουργεί ο ίδιος με άνεση και αυτόματα να μειώνεται το ποσοστό αναπηρίας. 

CITYSTATUS: Ελένη, η φράση: «είναι μικρό παιδί, θα το ξεπεράσει», πώς πιστεύετε οτι μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη κρίση»;

ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΤΣΟΥ: Είναι γεγονός ότι η φράση ακούγεται συχνά από τους γονείς και εγκυμονεί κινδύνους για την ομαλή μετάβαση των παιδιών στα αναπτυξιακά τους στάδια-ορόσημα. Γι΄αυτό, η έγκαιρη παρέμβαση είναι καταλυτική ώστε να εντοπιστεί σε πρώιμο στάδιο οποιαδήποτε μορφή δυσκολίας, καθυστέρηση ή διαταραχή στην ανάπτυξη. Έτσι, θα αποφευχθεί η εμφάνιση δευτερογενών δυσκολιών που θα διογκώσουν το πρόβλημα του παιδιού.

CITYSTATUS: Μαρία, θεωρείς πως τα μαθηματικά ως μάθημα, φοβίζει τα παιδιά; 

ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΙΑ: Ναι, γιατί πρόκειται για μια νέα γλώσσα με διαφορετικούς κανόνες και σύμβολα που διδάσκεται παράλληλα με τη νέα ελληνική σε τόσο μικρή ηλικία. Οι φόβοι και οι ανασφάλειες των παιδιών για τα Μαθηματικά, δυστυχώς, προέρχονται από τους δασκάλους και την οικογένειά τους. Οι περισσότεροι μαθητές μου έχουν αναφέρει πως στο δημοτικό οι δάσκαλοι τους ζητούσαν να μάθουν τα Μαθηματικά, όπως την ορθογραφία, χωρίς να τους εξηγούν πως καταλήγουν στο αποτέλεσμα μιας πράξης. Σήμερα, αρκετοί δάσκαλοι και γονείς δείχνουν ενδιαφέρον για τα Μαθηματικά και προσπαθούν να αντιστρέψουν την εξίσωση, που επικρατούσε, πως η κακή επίδοση στα Μαθηματικά αντιστοιχεί σε χαμηλό δείκτη νοημοσύνης.

CITYSTATUS: Γεωργία, σαν άτομο με Διάσπαση Προσοχής,θεωρείς οτι υπάρχει θεραπεία;

ΓΕΩΡΓΙΑ ΗΛΙΟΥ: Θεραπεία δεν υπάρχει ,αφού  ο όρος αυτός  προϋποθέτει την ύπαρξη ασθένειας,πράγμα που σε αυτή την περίπτωση δεν ευσταθεί. Πρόκειται για τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου,έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης.Μπορεί όμως να υπάρξει βελτίωση σε βαθμό που δε θα διαφαίνεται κάποια δυσκολία ή δε θα δυσκολεύει την καθημερινότητα του ατόμου.

CITYSTATUS: Πόσο σημαντική είναι η συνεργασία των γονέων με τον εκπαιδευτικό; Πόσο δεκτικοί είναι στην αποδοχή και αντιμετώπιση κάποιου μαθησιακού προβλήματος;

ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΤΣΟΥ: Η συνεργασία των γονέων με τον εκπαιδευτικό διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη βελτίωση της ακαδημαικής και κοινωνικής εικόνας ενός μαθητή, όπως επίσης και της συναισθηματικής του διαύγειας. Τα τελευταία χρόνια ευτυχώς, τα δείγματα είναι αρκετά ενθαρρυντικά. Ωστόσο, όσοι γονείς παραμένουν ακόμα προσκολλημένοι σε μονολιθικές και στερεοτυπικές αντιλήψεις , αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουν το μαθησιακό πρόβλημα του παιδιού τους, παρεμποδίζουν άθελά τους την επίτευξη του εκπαιδευτικού στόχου.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΗΛΙΟΥ: Η συνεργασία γονέων και εκπαιδευτικών είναι μείζονος σημασίας.Είναι η βάση ,το θεμέλιο για να βοηθηθεί κάθε παιδί με ή χωρίς μαθησιακές δυσκολίες.Δεκτικοί είναι συνήθως οι γονείς που έχουν ενημέρωση κι ευτυχώς η πρόσβαση σε αυτή στις μέρες μας είναι εύκολη.

ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΙΑ: Είναι πάρα πολύ σημαντική και απαραίτητη αυτή η συνεργασία ώστε το παιδί να λειτουργεί σωστά στο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Στην εποχή μας, οι γονείς είναι πιο δεκτικοί στην γνώμη των εκπαιδευτικών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν την κρίνουν υπερασπιζόμενοι τα παιδιά τους. Δυστυχώς, όπως ήδη ανέφερα, οι μαθησιακές δυσκολίες, για κάποιον που δεν γνωρίζει, μεταφράζονται ως νοητικές αδυναμίες, με αποτέλεσμα οι γονείς να περνούν από όλα τα στάδια αποδοχής του μαθησιακού προβλήματος, άγχος, θυμός, στενοχώρια, άρνηση. Ευτυχώς, όμως, η αποδοχή φέρνει τη λύτρωση γιατί οι ίδιοι οι γονείς με τη βοήθεια των ειδικών μπορούν να αντιμετωπίσουν την μαθησιακή δυσκολία του παιδιού τους και να την μετατρέψουν σε χάρισμα και όχι σε αδυναμία. Υπάρχουν, βέβαια, και οι γονείς που δεν αποδέχονται το πρόβλημα και το μεγεθύνουν, καταστάσεις στις οποίες πρέπει να επεμβαίνουν οι εκπαιδευτικοί για να βοηθήσουν το παιδί και να σταθούν δίπλα του και με τους δύο ρόλους. 

CITYSTATUS: Κωνσταντίνα, η δική σου άποψη, ως λογοθεραπεύτρια, όσον αφορά τα παιδιά; Δέχονται οι γονείς/κηδεμόνες τους ότι έχουν πρόβλημα;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΝΙΚΑ: Αυτή είναι μια συνηθισμένη ερώτηση, η οποία με κάνει να έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Ο κάθε γονέας/κηδεμόνας είναι αυτός που μεγαλώνει και έχει την ευθύνη γι το παιδί του. Όταν παρατηρεί κάτι που δε του φαίνεται σωστό και αρχίζει η συνεργασία με τον ειδικό, είναι λογικό να μην κατανοεί πλήρως επιστημονικά λόγια και ορολογίες, να νιώσει άγχος ή και ενοχές. Είναι δική μας δουλειά να σκύψουμε πάνω σε αυτό φροντιστικά, με τη πολύτιμη βοήθεια μιας διεπιστημονικής ομάδας, και να τους βοηθήσουμε. Στις περιπτώσεις όπου η συνεργασία αυτή πετυχαίνει, η αποδοχή είναι ένας δρόμος που χρειάζεται να βαδίσουν και όχι ένα κουμπάκι που πρέπει να πατήσουν μέσα τους. Στο τέλος  τα αποτελέσματα θα είναι αποδοτικά για όλους. Στις περιπτώσεις που δεν έχει ευοδωθεί η συνεργασία  και ο γονιός δυσκολεύεται να προχωρήσει προς την αποδοχή , συνήθως θα βρει τα δικά του μέσα, μόνος του, να δουλέψει και να καλύψει τις δυσκολίες του παιδιού που ίσως παρατήρησε.

CITYSTATUS: Σας ευχαριστούμε πολύ και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στο πολύ σημαντικό έργο σας!

Μπορείτε να ακολουθήσετε την ομάδα “Δύναμαι Άκουσε Με Δάσκαλε” στα Social Media και να ενημερωθείτε για την δράση της, κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Δείτε και το πολύ όμορφο βίντεο για την ΔΕΠΥ που δημιούργησε η ομάδα “Δύναμαι Άκουσε Με Δάσκαλε”