ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η σημερινή μας συνέντευξη είναι με μια συντοπίτισσα μας, από τον Ταύρο, την Θεοδώρα Κατσιφή με μακρά πορεία στον χώρο του θεάτρου και της συγγραφής.

Η Θεοδώρα λέει ιστορίες από τότε που θυμάται τον εαυτό της. 

Στα δεκατρία της σκέφτηκε για πρώτη φορά πως θέλει να γίνει συγγραφέας και δυο χρόνια αργότερα απέκτησε την πρώτη της γραφομηχανή, χριστουγεννιάτικο δώρο των γονιών της.

Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Εργάστηκε στον τραπεζικό χώρο, στον τομέα της επικοινωνίας και των δημοσίων σχέσεων, μέχρι το Δεκέμβριο του 2016, οπότε αποφάσισε ν’ αφιερωθεί ολοκληρωτικά στη συγγραφή.

Έχει γράψει σενάρια για την τηλεόραση και θεατρικά έργα για μεγάλους και μικρούς.

Το 2018 το παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο της “Η κίτρινη σημαδούρα” ήταν στη Βραχεία Λίστα των Λογοτεχνικών Βραβείων του περιοδικού Αναγνώστης. 

Το Γκούρι σημαίνει πέτρα είναι το πρώτο της αφήγημα.

Επειδή πιστεύουμε οτι οι αναγνώστες μας πρέπει να έχουν ενεργό ρόλο στο site μας, αρκετές απο τις ερωτήσεις τις συνέντευξης έχουν διατυπωθεί από μαμάδες που αγαπούν τα βιβλία και τον μαγικό κόσμο στον οποίο ταξιδεύουν μαζί με τα παιδιά τους διαβάζοντας…

C.S. Πως εμπνεύστηκες το βιβλίο;
Θ.Κ. Η έμπνευση για μένα είναι μια σειρά από εσωτερικές διεργασίες. Δεν είναι ένα μόνο πράγμα και δεν συμβαίνει μόνο μία χρονική στιγμή. Αν ξεκινήσω σήμερα να γράφω μία ιστορία, αυτή η ίδια η ιστορία έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα - μπορεί και χρόνια πριν - να εκκολάπτεται μέσα μου.

C.S.Κατά πόσο ταυτίζεσαι με την ηρωίδα του βιβλίου σου;
Θ.Κ. Η ηρωίδα του βιβλίου μου θα φέρει τα πάνω κάτω στο χωριό, θα εξαντλήσει κάθε δυνατότητα μέχρι να ανακαλύψει τι συνέβη στη χαμένη Γιωργίτσα. 

Θα μπορούσα λοιπόν να πω πως ταυτίζομαι με την αποφασιστικότητά της και την επιμονή της.

C.S.Πως έγινε η επιλογή ενός τζιτζικιού για εξώφυλλο;
Θ.Κ. Από τον σωλήνα του νερού μέχρι τις πευκοβελόνες, η εικονογράφηση της Πατρίτσιας - Ευγενίας Δεληγιάννη συναρπάζει. Το ίδιο και το τζιτζίκι του εξωφύλλου. Όποιος διαβάσει το βιβλίο θα αντιληφθεί ότι δεν είναι μόνο η προφανής σύνδεση του τζίτζικα με την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία. Το τζιτζίκι, όπως και η ιστορία του βιβλίου, σε αντίθεση με το μελωδικό του άσμα, γεννιέται μέσα από το χώμα και έχει όψη σκληρή, πετρώδη.

C.S.Πόσο χρόνο σου πήρε για να ολοκληρώσεις το βιβλίο;
Θ.Κ. Δύο χρόνια.

C.S.Αν το ξαναέγραφες θα άλλαζες κάποια σημεία;
Θ.Κ. Όχι.

C.S.Σκέφτεσαι να έχει και συνέχεια; Κάτι σαν η ηρωίδα σε νέες καλοκαιρινές περιπέτειες;
Θ.Κ. Η ιστορία της Γιωργίτσας και των ηρώων που την πλαισιώνουν είναι μια αυτοτελή ιστορία μυθοπλασίας.

C.S.Διαβάζοντάς το ένας ενήλικας ταυτίζεται με κάποιον από τους ήρωες και τις καταστάσεις μιας και όλοι έχουμε περάσει απίστευτα καλοκαίρια στο χωριό. Πόσο εφικτό είναι αυτές οι εικόνες να αποτυπωθούν στη νέα γενιά;
Θ.Κ. Ένας λόγος που με παρακίνησε να επιλέξω ως χώρο δράσης της ιστορίας την ελληνική ύπαιθρο τη δεκαετία του ‘80 ήταν για να αναδείξω τις ελευθερίες και τον διαφορετικό τρόπο ζωής και διασκέδασης που είχε η γενιά μας.

Επειδή το Γκούρι είναι ένα διηλικιακό βιβλίο, στους ενήλικες θα ξυπνήσει μνήμες των παιδικών τους χρόνων ενώ οι νεαροί αναγνώστες και οι νεαρές αναγνώστριες θα ανακαλύψουν μέσα από την ιστορία πως η πραγματική ευτυχία μπορεί να είναι τόσο απλή όσο ένα μεσημέρι το κατακαλόκαιρο,

τόσο απλή όσο να κάθεσαι κάτω από την σκιά μιας πλατύφυλλης μουριάς παρέα με τους φίλους σου.

Φυσικά στο Γκούρι, πέρα από την ανεμελιά, τις ζαβολιές και τα παιχνίδια των παιδιών που περνούν τις διακοπές τους στην ύπαιθρο, αναδεικνύονται ζητήματα που αφορούν στην κοινωνία, με τα μυστικά και τα στερεότυπα της, την άγνοια, τη βία, την περιθωριοποίηση, την ανοχή, την φιλία, την εφηβεία, την ενηλικίωση, την ενσυναίσθηση και την αγάπη.

C.S.Πως πιστεύεις ότι θα μπορούσαν οι γονείς να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των παιδιών τους ώστε να διαβάσουν ένα βιβλίο;
Θ.Κ. Να διαβάζουν οι ίδιοι. Τα παιδιά κάνουν αυτά που βλέπουν κι όχι αυτά που τους λένε να κάνουν.

C.S.Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας και το αγαπημένο σου παιδικό βιβλίο;
Θ.Κ. Υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι Έλληνες και ξένοι συγγραφείς που αγαπώ. Δεν μπορώ να σας ξεχωρίσω έναν. Ούτε να διαλέξω ένα βιβλίο.

C.S.Πως επηρέασαν τα παιδικά σου χρόνια την συγγραφή των βιβλίων σου, δηλαδή τι ερεθίσματα είχες;
Θ.Κ. Είχα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια και ως παιδί λάτρευα και επιζητούσα να ακούω ιστορίες και να διαβάζω βιβλία.

Η μητέρα μου μας πήγαινε στο θέατρο και ο πατέρας μου στον κινηματογράφο. Πάντα στο σπίτι μας έπαιζε μουσική και υπήρχε αγάπη και φροντίδα. Σε όλα αυτά προσθέστε ότι είχα μεγάλη και διευρημένη φαντασία!

C.S.Πόσο εύκολο είναι για μια νέα συγγραφέα να καταφέρει να την εμπιστευτεί ένας εκδοτικός οίκος και να προβεί στην κυκλοφορία του βιβλίου της;
Θ.Κ. Προσωπικά φροντίζω να δουλεύω πολύ και χωρίς βιασύνη τα κείμενά μου. Με αυτό τον τρόπο νιώθω πως ένα καλό κείμενο θα βρει τον δρόμο του.

C.S.Έχεις σκεφτεί ήδη την υπόθεση του επόμενου βιβλίου σου;
Θ.Κ. Ναι υπάρχει κάτι που επεξεργάζομαι από τον Αύγουστο αλλά είναι πολύ νωρίς για να ειπωθεί οτιδήποτε.

C.S.Θέλουμε να δίνουμε την ευκαιρία στους φιλοξενούμενούς μας να κλείνουν εκείνοι με τον τρόπο που επιθυμούν τη συζήτησή μας. Οπότε, πως θέλεις να κλείσουμε αυτή την κουβέντα;
Θ.Κ. Με μια ευχή. Να έρθουν σύντομα, μέρες ξεγνοιασιάς! Για όλους μας!