Η τέχνη σε χαλεπούς καιρούς

Η τέχνη σε χαλεπούς καιρούς

Χωρίς το κοινό δεν υπάρχει τέχνη….είναι έξω από τη φύση της τέχνης η μη ύπαρξη κοινού. Απαιτείται η φυσική παρουσία του τραγουδοποιού, του ηθοποιού, του ζωγράφου, του γλύπτη….και του κοινού. 

Δυστυχώς την περίοδο που διανύουμε η πραγματικότητα όπως την γνωρίζαμε έχει αλλάξει και σαν επακόλουθο η καλλιτεχνική δημιουργία έχει πάρει άλλη μορφή. Οι καλλιτέχνες καλούνται να βρουν εναλλακτικούς τρόπους δημιουργίας και προώθησης προσαρμόζοντας τον ψηφιακό κόσμο στη καθημερινότητά τους. Μπορεί να είναι μια συνθήκη βίαιη αλλά τελικά αυτό που θα αλλάξει είναι το πως το προσλαμβάνει και το αποδέχεται το κοινό. 

Η τέχνη από πάντα βοηθούσε τον άνθρωπο να αντιμετωπίσει τις στιγμές του μεγάλου φόβου. Οι καλλιτέχνες έβρισκαν τον τρόπο να δημιουργούν, ακόμα και τους πιο χαλεπούς καιρούς. Άλλωστε η δημιουργία βοηθά και βελτιώνει την ψυχολογία. Η τέχνη επικοινωνεί μηνύματα, εμπνέει, δείχνει το νέο πρόσωπο του πλανήτη,  εκφράζει τις ανησυχίες της νέας γενιάς, δημιουργεί… 

Οι καλλιτέχνες καλούνται να επαναπροσδιορίσουν το έργο τους, να το εντάξουν σε μια νέα πραγματικότητα, αλλά και να επαναπροσδιορίσουν και τη σχέση τους με το κοινό. Κυρίως καλούνται να δημιουργήσουν ακόμα και αν οι καταστάσεις είναι εναντίον τους. Θα αναρωτηθείτε πως μπορεί να γίνει αυτό ; Είναι στη φύση του καλλιτέχνη να στέκεται όρθιος ακόμα και όταν όλα καταρρέουν γύρω του. Είναι στη φύση του καλλιτέχνη να ενθαρρύνει και να αποτελεί πρότυπο στο κοινό του. Είναι η ψυχή του καλλιτέχνη που θα του δώσει τη δύναμη να συνεχίσει και να εισπράξει στο τέλος το χειροκρότημα και την αναγνώριση. 

Είναι όμως και υποχρέωση του κοινού να σταθεί δίπλα στον καλλιτέχνη, να τον στηρίξει, να τον σεβαστεί, να τον εξυμνήσει. 

Κλείνοντας θα ήθελα να δανειστώ το απόφθεγμα του Μάο ‘’μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση’’...