ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

6η ενότητα προβολών:

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2021 στις 21:00 και 23:00

Δημοτικό Γήπεδο Μπάσκετ (ΓΑΣΤ), έναντι της οδού Αναξαγόρα 41, Ταύρος 17778

21:00, Ακαδημία Πλάτωνος του Φίλιππου Τσίτου (2009, 103 λεπτά, Ελλάδα/ Γερμανία) 

23:00, My English Cousin του Karim Sayad (2019, 122 λεπτά, Ελβετία/ Κατάρ)

Με απόσταση δέκα χρόνων και μερικών χιλιάδων χιλιομέτρων, οι δύο επιλεγμένες ταινίες λαμβάνουν χώρα σε τόπους οι οποίοι, όπως και οι πρωταγωνιστές, βρίσκονται σε μια στιγμή κρίσιμης μετάβασης. Brexit στην Αγγλία, κίνημα του Χιράκ στην Αλγερία, οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Υπό την πίεση του οικονομικού συστήματος και της αύξησης των κοινωνικών εντάσεων, οι αποπροσανατολισμένοι Φαχίντ και Σταύρος θέλουν να αποδείξουν στην κοινωνία ότι θα φερθούν σαν «άνδρες». 

Με τρυφερότητα και χιούμορ, οι σκηνοθέτες εξετάζουν ένα ζήτημα που εντοπίζεται στην ευρύτερη φιλμογραφία τους: την έννοια του ανδρισμού στο σύγχρονο κοινωνικό πλαίσιο.

Είσοδος ελεύθερη (ώρα προσέλευσης: 30 λεπτά πριν την έναρξη της προβολής).

Ακαδημία Πλάτωνος του Φίλιππου Τσίτου (2009, 103 λεπτά, Ελλάδα/ Γερμανία) 

Στα ελληνικά με αγγλικούς και αραβικούς υπότιτλους.

Με τους Αναστάς Κοτζίνε, Αντώνη Καφετζόπουλο, Γιώργο Σουξέ, Κωνσταντίνο Κορωναίο, την Μαρία Ζορμπά, τον Παναγιώτη Σταματάκη και την Τιτίκα Σαριγκούλη.

Ο Σταύρος, ένας ιδιοκτήτης ψιλικατζίδικου, ζει με την ηλικιωμένη μητέρα του σε μια μικρή, ήσυχη γειτονιά της Ακαδημίας Πλάτωνος στην Αθήνα. Κάθε πρωί, ο Σταύρος σηκώνει τα μεταλλικά στόρια, κρεμάει τις αθλητικές εφημερίδες και τακτοποιεί τις καρέκλες στις οποίες αυτός και οι φίλοι του κάθονται όλη μέρα πίνοντας καφέ και κριτικάροντας τους εργάτες που, σε αντίθεση με τους ίδιους, βρίσκονται συνεχώς σε εγρήγορση. 

Αυτή η ρουτίνα ταρακουνιέται ξαφνικά την ημέρα που η μητέρα του αγκαλιάζει έναν Αλβανό εργάτη στη μέση του δρόμου και- υπό το βλέμμα των συγκλονισμένων φίλων του- ο Σταύρος ανακαλύπτει κάτι πρωτόγνωρο για το παρελθόν της οικογένειάς του.

Η ταινία προσεγγίζει το ευαίσθητο θέμα της ξενοφοβίας μέσω της κωμικοτραγικής ιστορίας ενός υπερεθνικιστή που ανακαλύπτει απροσδόκητα την πραγματική προέλευση της οικογένειάς του.

Φίλιππος Τσίτος (γενν.1966 στην Αθήνα) 

Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και εργάστηκε ως φωτογράφος, βοηθός σκηνοθέτη, μουσικός επιμελητής και ραδιοφωνικός παραγωγός προτού επιλεχθεί ως σπουδαστής της Σχολής Κινηματογράφου (Deutschen Film- und Fernsehakademie) στο Βερολίνο. Το 1994 δημιούργησε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του με τίτλο Parlez-moi d’amour. Η ταινία My Sweet Home είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του και η μόνη γερμανική συμμετοχή στον διαγωνισμό Berlinale το 2001. Η ταινία Ακαδημία Πλάτωνος προβλήθηκε σε πλήθος διεθνών φεστιβάλ κινηματογράφου και βραβεύτηκε από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο (Λεοπάρδαλη Α’ Ανδρικού Ρόλου, 1ο Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής και Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής των Νέων) και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Τιράνων (Βραβείο Καλύτερης Ταινίας).

My English Cousin του Karim Sayad (2019, 122 λεπτά, Ελβετία/ Κατάρ)

Στα αγγλικά και αραβικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους.

Ένα χρονικό εξορίας. Η ταινία ακολουθεί την καθημερινή ζωή του Φαχίντ, ξαδέλφου του σκηνοθέτη, ο οποίος πριν από δύο δεκαετίες αποφάσισε να εγκαταλείψει τα πάντα και να δοκιμάσει την τύχη του μακριά από την Αλγερία. Τώρα, ύστερα από χρόνια σκληρής εργασίας ως μετανάστης, το καθεστώς νομιμότητας της παραμονής του στην Αγγλία έχει ρυθμιστεί κι ο Φαχίντ ζει σε μία μικρή πόλη, θύμα της αποβιομηχανοποίησης και των κοινωνικών προβλημάτων. 

Ο πρωταγωνιστής ονειρεύεται να επιστρέψει σπίτι του και να παντρευτεί, αλλά, όπως πάρα πολλοί εξόριστοι, νιώθει πια σαν ξένος στην ίδια του την πατρίδα. Με ιδιαίτερα οξυδερκή ματιά που παρατηρεί και τις μικρότερες λεπτομέρειες, ο Karim Sayad απαθανατίζει τη μοναξιά που ακολουθεί τον ξάδελφό του ασχέτως το που αυτός πηγαίνει ή βρίσκεται.

Karim Sayad (γενν. 1981 στην Λωζάνη, Ελβετία)

Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στις Διεθνείς Σχέσεις (Graduate Institute of International and Development Studies of Geneva) προτού αποφασίσει να γίνει παραγωγός ντοκιμαντέρ. Το πρώτο μικρού μήκους ντοκιμαντέρ του, Babor Casanova, έκανε πρεμιέρα στο Λοκάρνο το 2016 και προβλήθηκε σε περισσότερα από 20 φεστιβάλ παγκοσμίως κερδίζοντας βραβεία στα DocLisboa, Dei Popoli και Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Clermont-Ferrand μεταξύ άλλων. Το πρώτο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ του, Of Sheep and Men, έκανε το ντεμπούτο του στο Toronto International Film Festival το 2017 και ύστερα προβλήθηκε σε πολυάριθμα φεστιβάλ. Η ταινία My English Cousin αποτελεί το δεύτερό μεγάλους μήκους ντοκιμαντέρ του.

7η ενότητα προβολών:

Σάββατο 26 Ιουνίου 2021 στις 21:00 και 23:00

Δημοτικό Γήπεδο Μπάσκετ (ΓΑΣΤ), έναντι της οδού Αναξαγόρα 41, Ταύρος 17778

21:00, Roundabout in my Head του Hassen Ferhani (2015, 101 λεπτά, Αλγερία/Γαλλία/Λίβανος/Κατάρ)

23:00, Οι βοσκοί του Νίκου Παπατάκη (1967, 121 λεπτά, Ελλάδα)

Mολονότι oι δύο ταινίες φαίνεται απλώς να παρατηρούν την καθημερινή ζωή να εκτυλίσσεται, βαδίζουν σταδιακά προς την κοινωνική κριτική με τα ζώα στο παρασκήνιο να λειτουργούν ως σύμβολα της ανθρώπινης βαναυσότητας. Δυο ανατριχιαστικά κινηματογραφικά αριστουργήματα.

Είσοδος ελεύθερη (ώρα προσέλευσης: 30 λεπτά πριν την έναρξη της προβολής).

Roundabout in my Head του Hassen Ferhani (2015, 101 λεπτά, Αλγερία/ Γαλλία/ Λίβανος/ Κατάρ) Στα αραβικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους.

Στην ταινία Roundabout in my Head παρακολουθούμε, κεκλεισμένων των θυρών, τους εργαζόμενους άνδρες ενός σφαγείου στο Αλγέρι . Σε αυτό το αποκλειστικά ανδροκρατούμενο σύμπαν, οι χαρακτήρες παρουσιάζονται μπροστά στην κάμερα με την πολυπλοκότητα, την ευθραυστότητα και την αθωότητά τους ενώ περιβάλλονται από σφάγια ζώων που θυμίζουν πίνακες Vanitas. Κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων τους, καπνίζουν αδιαφορώντας για το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται ενώ συζητούν για την πολιτική, τις δικές τους προσδοκίες για το μέλλον και την ανεκπλήρωτη αγάπη.

Hassen Ferhani (γενν. 1986, Αλγερία) 

Σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής. Οι μικρού μήκους ταινίες του, Les Baies d’Alger (2006) και Tarzan, Don Quixote and Us (2013) καθώς και η τελευταία ταινία του 143, rue du desert (2019) έχουν προβληθεί διεθνώς. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο Roundabout in My Head έχει βραβευτεί σε σημαντικά διεθνή φεστιβάλ συμπεριλαμβανομένων των FID και International Documentary Filmfestival Amsterdam.

Οι βοσκοί του Νίκου Παπατάκη (1967, 121 λεπτά, Ελλάδα)

Στα ελληνικά με αγγλικούς και αραβικούς υπότιτλους. 

Με τον Γιώργο Διαλεγμένο και την Όλγα Καρλάτου. 

Η Κατίνα, μία φτωχή Ελληνίδα, προσπαθεί να παντρέψει τον κτηνοτρόφο γιο της, Θάνο, με την κόρη ενός πλούσιου γαιοκτήμονα, την Δέσποινα. Η Βοσκοί αντιπαραβάλλουν μία ανθρωπολογική και υλιστική σπουδή μιας άκαμπτης αγροτικής κοινότητας με τον απαγορευμένο έρωτα ενός επαναστατημένου βοσκού και της συγχωριανής του, μιας υποτακτικής κόρης από πλούσια συντηρητική οικογένεια. Η κορύφωση έρχεται με έναν αρραβώνα που λειτουργεί ως ένα ερωτικά φορτισμένο παιχνίδι εξουσίας.

Το τελευταίο μέρος των γυρισμάτων της ταινίας Βοσκοί συνέπεσε με το ελληνικό πραξικόπημα των συνταγματαρχών το 1967, οπότε το Σύνταγμα καταργήθηκε και απαγορεύτηκε στον σκηνοθέτη η παραγωγή ταινιών. Λόγω του υπερβατικού, προκλητικού περιεχομένου και των ρητών αναφορών του στο πραξικόπημα, η ταινία απαγορεύτηκε στην Ελλάδα μέχρι την πτώση της δικτατορίας το 1974. Αυτή η αλληλεπίδραση φαντασίας και πραγματικότητας διαπερνά όλο το έργο του Παπατάκη.

Νίκος Παπατάκης (γενν. 1918,  Αντίς Αμπέμπα - 2010, Παρίσι)

Ο Ελληνοαβυσσινιακής καταγωγής σκηνοθέτης, εκτέθηκε από νεαρή ηλικία στις βίαιες συγκρούσεις. Η επαναστατική ουσία των έργων του προέρχεται από μια νεότητα βαθιά στιγματισμένη από τον αποκλεισμό και τις πολιτικές αναταραχές. Πριν καταλήξει στο Παρίσι το 1939, εντάχθηκε στον στρατό της Χάιλε Σελάσιε για να πολεμήσει ενάντια στην ιταλική εισβολή στην Αιθιοπία και έζησε ως εξόριστος στη Λιβύη και την Ελλάδα. Ιδρυτής του διάσημου λογοτεχνικού καμπαρέ La Rose Rouge στην Σεν Ζερμέν όπου καλλιτέχνες όπως η Juliette Gréco, ο Boris Vian, ο Léo Ferré και ο Raymond Queneau ξεκίνησαν την καριέρα τους, ο Παπατάκης υπήρξε παραγωγός (Chant d'amour, η μόνη ταινία του στενού φίλου του Jean Genet και Shadow του John Cassavetes) και σκηνοθέτης (με πέντε ανατρεπτικές και προκλητικές ταινίες).

Online Αλληλογραφίες:

Τα διάφορα ζητήματα που θίγονται σε κάθε ταινία γίνονται η αφετηρία για τις Αλληλογραφίες, έναν πολυφωνικό διάλογο που περιλαμβάνει αναθέσεις κειμένων, οπτικών / ηχητικών δοκιμίων και διαδικτυακών συζητήσεων.

Η επιμελήτρια Delphine Leccas και η locus athens προσκάλεσαν την επιμελήτρια, συγγραφέα και περφορμερ-εικαστικό Yasmina Reggad και την εικαστικό και αρχιτεκτόνισσα Σοφία Ντώνα να ανταποκριθούν με διάφορα μέσα στη συγκεκριμένη ενότητα ταινιών. Μπορείτε να βρείτε τα podcast και το βίντεο που παρήχθησαν εδώ: https://tavros.space/el/projects/correspondences-6/ 

*Δυστυχώς, ήταν παράδεισος

Πρόγραμμα συλλογικού σινεμά Επιμέλεια: Delphine Leccas

και online εκδόσεων Επιμέλεια: Delphine Leccas & locus athens

Περισσότερα θα ανακοινώνονται σταδιακά στην ιστοσελίδα: https://tavros.space

(*Δυστυχώς, Ήταν Παράδεισος: μια ποιητική συλλογή του Mahmoud Darwish)

Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, του Goethe-Institut Athen και υπό την αιγίδα του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου. Σε συνεργασία με τον οργανισμό ΑΙΝ.