Νόμιμο ή Ηθικό - διαχρονική πάλη, του Γιώργου Δαμηλάκου

Νόμιμο ή Ηθικό - διαχρονική πάλη, του Γιώργου Δαμηλάκου

Ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Μοσχάτου-Ταύρου κύριος Γιώργος Δαμηλάκος, μας έστειλε το παρακάτω άρθρο του με αφορμή τις εξελίξεις για τα Σφαγεία και την συνάντηση των δημάρχων Μοσχάτου-Ταύρου και Αθηναίων για το εν λόγω θέμα.

 

Με ανάμεικτα συναισθήματα ενημερώθηκα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για την συνάντηση που «επιδίωξε» ο Δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου, με τον ομόλογό του Δήμαρχο Αθηναίων σχετικά με το θέμα που αναδείχθηκε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της 22 Σεπτεμβρίου 2021. 

Από ότι φάνηκε στην κουβέντα που ακολούθησε, η Δημοτική Αρχή του Δήμου μας, είχε πλήρη άγνοια για τις ενέργειες της Διοίκησης του Δήμου Αθηναίων και που αποσκοπούν στην αξιοποίηση των Σφαγείων στον Ταύρο, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας επιλογής οικονομικού και τεχνικού συμβούλου.

Είναι γεγονός, όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου που δημοσιοποίησε ο Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου. Ο Δήμος Αθηναίων προτίθεται να προχωρήσει στην αξιοποίηση των 17 στρεμμάτων στον εμβληματικό χώρο των Σφαγείων επί της οδού Πειραιώς.

Προφανέστατα τα ερωτηματικά που εγείρονται για όποιον διαβάσει το πολυσέλιδο κείμενο είναι πολλά. Προσωπικά αναρωτιέμαι αν το Νόμιμο …είναι και Ηθικό!!! 

Κανείς δεν αμφισβητεί τα περί ιδιοκτησιακού καθεστώτος του συγκεκριμένου χώρου…. Αυτό είναι το κομμάτι του Νόμιμου…

Το Ηθικό όμως, ήταν, είναι και θα είναι μέχρι την ολοκλήρωση του έργου, ο Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου να έχει κυρίαρχο ρόλο και άποψη στο όποιο εγχείρημα.

Το γεγονός πως ο χώρος ανήκει στα διοικητικά όρια του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου και αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα για την περιοχή, με την οποία ιστορία και ουσιαστικά είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την πορεία της Πόλης του Ταύρου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε οποιονδήποτε θελήσει πατώντας σε νομικά καθεστώτα, που έτσι και αλλιώς δεν έχουν αμφισβητηθεί ποτέ και από κανέναν διαχρονικά, να τον εκμεταλλευθούν ερήμην της κοινωνίας του Ταύρου. 

Τα τελευταία χρόνια με ουσιαστικό εποικοδομητικό διάλογο και συμμετοχικών επίπονων διαδικασιών σε κλίμα συναίνεσης και συν αντίληψης, ο Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου σε συνεργασία με την προηγούμενη Διοίκηση του Δήμου της Αθήνας, επιδίωξαν και κατάφεραν να κάμψουν τις όποιες γραφειοκρατικές αντιλήψεις και αγκυλώσεις περί ιδιοκτησιακού καθεστώτος που υπήρχαν, έφτασαν το 2019 να παρουσιάσουν από κοινού ένα σχέδιο ανάπλασης με γνώμονα την ανάπτυξη της περιοχής πρωτίστως και δευτερευόντως την όποια οικονομική δραστηριότητα, με σεβασμό στο περιβάλλον και την ιστορικότητα του χώρου. 

Το όλο εγχείρημα έλαβε τα εύσημα από την πλειοψηφία του ημερήσιου και οικονομικού τύπου που παρευρέθηκε στην παρουσίαση της προμελέτης. Πλην όμως δεν έλαβε την ίδια δημοσιοποίηση εκ μέρους κυρίως του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου ως θα όφειλε, τόσο στην κοινωνία όσο και στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Θάφτηκε σε συρτάρια χωρίς να έχει γίνει μέχρι και σήμερα μια αναλυτική συζήτηση έτσι ώστε να καμφθούν οι όποιες αντιρρήσεις των δύσπιστων. Κρύφτηκε και αποσιωπήθηκε  με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής, για μια ακόμα φορά η φοβικότητα και αναβλητικότητα που διέπει την Δημοτική Αρχή υπερίσχυσε και φτάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα, να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις και να προσπαθούμε με φωτογραφικά ενσταντανέ να σώσουμε ότι μπορούμε. 

Και αντί να ήμαστε συν διαμορφωτές και συμμέτοχοι στην ανάπλαση και αξιοποίηση του ιστορικού χώρου των Σφαγείων, μας υποδεικνύουν τι και πως πρέπει να συμμετέχουμε ως ουραγοί και «απρόσκλητοι συγγενείς».

Προφανώς, και παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις του κατά τα υπόλοιπα συμπαθέστατου Δημάρχου Αθηναίων, περί συμμετοχικότητας, οι πράξεις και οι ενέργειες του, δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, αρκεί να διαβάσει κάποιος το ιστορικό και την σύντομη περιγραφή στην προκήρυξη του διαγωνισμού και της υφιστάμενης κατάστασης όπως την εννοούν οι τεχνοκράτες του Δήμου Αθηναίων, υπό τις ευλογίες της Δημοτικής τους Αρχής. 

Ενδεικτικά αναφέρω μερικούς από τους στόχους που έχουν τεθεί εκ μέρους των συντακτών της προκήρυξης έτσι ώστε ο επιτυχών τεχνικός σύμβουλος, να ξέρει πως θα κινηθεί και ποιες είναι οι επιδιώξεις του ιδιοκτήτη. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω δυο τρείς στόχους:

  • Το μέγιστο όφελος για τον Δήμο Αθηναίων σε οικονομικούς όρους
  • Το μέγιστο όφελος για τον Δήμο Αθηναίων σε χρηματοοικονομικούς όρους.
  • Την σύγκλιση της τελικής επιλογής και εφαρμογής αυτής με τους στρατηγικούς στόχους του Δήμου Αθηναίων στο σύνολό τους.

Αυτοί ήταν κάποιοι από τους στόχους που θέτει η προκήρυξη προς τον σύμβουλο που θα επιλεγεί.

Αναρωτιέμαι διαβάζοντας που είναι αυτή η περιβόητη σύγκλιση που επικαλούνται? Πού είναι η συμμετοχή κατόπιν διαβούλευσης της άποψης του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου?

Γιατί ευθέως αμφισβητείται όπως λέει, η φερόμενη παραχώρηση στον πρώην Δήμο Ταύρου?  

Γιατί, ενώ το βόρειο τμήμα 3.5 στρεμμάτων κοινόχρηστου πράσινου, δεν εξαιρείται αλλά εντάσσεται στο σύνολο των 17 στρεμμάτων της έκτασης?

Τα ερωτήματα αυτά έπρεπε να έχουν τεθεί από την Δημοτική Αρχή του Δήμου μας υπό μορφή veto πριν την σύνταξη της προκήρυξης.

Αντί όλων αυτών εν μέσω καλοκαιριού αιφνιδίως η διοίκηση του Δήμου της Αθήνας, προχώρησε τις διαδικασίες θέτοντας στόχους που εξυπηρετούν αποκλειστικά το συμφέρον της Αθήνας. 

Κύριοι της διοίκησης του Δήμου της Αθήνας, τα όποια δικαιώματα για λογαριασμό του Δήμου Ταύρου, κερδήθηκαν με αγώνα και με την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων της Πόλης του Ταύρου. 

Είμαι βέβαιος πως αν χρειαστεί να ξανά παλέψουμε για το αυτονόητο ηθικό μας δικαίωμα για τον ιστορικό και εμβληματικό χώρο των Σφαγείων, θα το κάνουμε και θα ήμαστε παρόντες, έτσι ώστε να μην χαθεί τίποτα από ότι στο παρελθόν έχει κερδηθεί. 

Όσα μνημόνια συναντήληψης  και να υπογραφούν, ο τελικός κριτής θα είναι ο Λαός του Ταύρου. Η ευθύνη από αυτή την στιγμή βαραίνει όποιον ηγείται στην Διοίκηση του Δήμου. 

Η ανάπλαση των Παλαιών Σφαγείων στον Ταύρο είναι μονόδρομος, μόνο με την σύμφωνη γνώμη της κοινωνίας. Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια θα μας βρει αντιμέτωπους.

Ας το λάβουν σοβαρά υπόψιν τους οι διοικούντες στον Δήμο Μοσχάτου-Ταύρου και στον Δήμο Αθηναίων.