Στο λακκάκι που κάνει ο λαιμός της...

Στο λακκάκι που κάνει ο λαιμός της...

Δεν τον πείραζε που την γνώρισε στα 46

Ίσα ίσα...

Σπουδαίο πράμα, να ζεις τον τρελό εφηβικό έρωτα

σε αυτή την ηλικία.

Μόνο που να...

Αυτό το συναίσθημα, πως άργησε

Άργησε να την βρει

Περνούσαν τα χρόνια δίπλα της και δεν του έφταναν

Δεν έφταναν...

' Ήθελα να σε έχω γνωρίσει νωρίτερα...Να έχω μια ολόκληρη ζωή μαζί σου...! ''

Αγαπούσε τα σημεία της

Έπινε από το λακάκι που κάνει ο λαιμός της.

Δεν ήξερε πως ονομάζεται

Δεν είχε και σημασία

Εκείνος το ονόμασε, όπως και τόσα άλλα.

Και τα δάχτυλα των ποδιών της,

ένα ένα...

Στο καθένα είχε δώσει ξεχωριστό όνομα

και κάθε που τα φώναζε

εκείνη βούταγε στην ευτυχία

..................

Θα ήθελα να ζω μέσα σε ένα κουτί

γεμάτο από τα μικρά υπέροχα χαζά πράγματα

που σκαρφίζονται οι ερωτευμένοι.

Εκείνη ήταν Οκτώβρης

κι εκείνος γεμάτος καλοκαίρι

Τη νύχτα μύριζε το δέρμα,

τα μαλλιά της

Κι εκείνη φιλούσε με στοργή

την μεγάλη ουλή του.

Την είχε αποκτήσει πολλά χρόνια πριν την γνωρίσει

Συγνώμη, του είπε. Έπρεπε να σε έχω βρει από τότε...

Να είμαι κοντά σου, όταν πονούσες...

Στα 50 του, ζήτησε να του χαριστεί άλλος μισός αιώνας

Πούλησε την ψυχή του, που να τον πάρει

Άλλος μισός αιώνας, για να την φροντίζει

άλλος μισός αιώνας, για να ξεδιψάσει

άλλος μισός.....να την αγαπάει!

Ζωή είναι, περνάει

δε ξέρουμε τι σου 'χει γραμμένο

και πόσο

Εύχομαι μόνο, στον λογαριασμό

τα πιο πολλά της, να σε βρουν ερωτευμένο!

Δε θέλω να τραγουδάμε, δε θέλω να μιλάμε μόνο

για χαμένες αγάπες...

Ας μιλήσουμε μια φορά για τον έρωτα αυτό

Που δεν σου φτάνει!

Οι εραστές είναι ακριβά, ένδοξα κύπελλα, όπου ο ένας πίνει τον άλλον.
Το πρωί πηγαίνουν σε ολοπόρφυρους, βασιλικούς δρόμους
και το βράδυ πλαγιάζουν σε κρεβάτια κι από θρύλους πιο βαθειά.
Κι αν καμιά φορά τους δεις να παραπατάνε
ή να παίρνουν μονοπάτια άγνωστα και μυθικά — μην ξαφνιαστείς,
γιατί οι εραστές είναι τυφλοί, με τα ωχρά τους βλέφαρα κλειστά
ο ένας απ’ τη λάμψη του άλλου.
Οι εραστές δε βλέπουν,
μόνο αγγίζονται,
μα οι ρόγες των δακτύλων τους είναι τα ίδια τα πελώρια,
τα πάντα έκπληκτα, μάτια του Θεού.

Σε παλιό στυλ, Τάσος Λειβαδίτης