Πήραν τα στυλό τους
Έλενα Μπιλλίνη
Στα μέσα του Μάη, το 2019 στη Βενετία, ο Banksy υπέγραψε το έργο του...αυτό της μικρής προσφυγοπούλας, να φορά σωσίβιο και να κρατά στο χέρι της μια ροζ φωτοβολίδα διάσωσης...
Έξαλλη έγινα προχθές το πρωί, διαβάζοντας πως ακόμη ένας δήμος αυτής της χώρας, με το δημοτικό συμβούλιο να κάνει ομόφωνα δεκτή την πρόταση της δημάρχου για την μη ένταξη των προσφυγόπουλων στα δημοτικά σχολεία με πρόσχημα τον κορωνοϊό.
Και έξαλλη σου γράφω...
Αλίμονό μας, σκέφτηκα...
τόσα και τόσα πέρασαν εν μέσω πανδημίας, γιατί όχι και η κακοψυχιά μας ;!
Mετά θυμήθηκα, πως στη δευτέρα δημοτικού, ο μικρός μου είχε να κλίνει στο τετράδιό του το ουσιαστικό
'' η χώρα '' και σε κάθε πτώση έπρεπε να συνοδεύει μια πρόταση.
Στην Κλητική του Ενικού έγραψε << Χώρα μου αφήστε τα προσφυγόπουλα να έρθουν στο σχολείο μας, σας παρακαλώ. >>
Και μαλάκωσα...
Μετά Θυμήθηκα, που πέρσι είδα την Μελίτα
που είναι μέλι φτιαγμένο από άγριες μέλισσες.
Πρώτη στην κατάληψη του σχολείου...
Την πλησίασα με το όλο cool ύφος μου, να την ρωτήσω για ποιους λόγους κάνουν κατάληψη
με απώτερο σκοπό να θυμηθώ τα νιάτα μου και το γωστό πρόβλημα της στρογγυλής τυρόπιτας
στα αιτήματά μας.
– Πες παιδί μου στην θεία Λένα.
– Κοιτάξτε έχουμε πολλούς λόγους που κλείσαμε το σχολείο. Έχουμε σοβαρά κτιριακά θέματα,
μα το σοβαρότερο όλων, αυτό που δεν πάει άλλο, αυτό που δεν ανεχόμαστε είναι το να διδασκόμαστε από φασίστες καθηγητές, που κάνουν απάνθρωπα και ρατσιστικά σχόλια σε φίλους και συμμαθητές μας με διαφορετική καταγωγή.
Καλά να πάθω
αφού πήγα με το αφελέστατο γελάκι του κατά τ΄ άλλα αξιαγάπητου Γκούφυ
εγώ ο τόσο μικρός άνθρωπος, μπροστά στο μεγαλείο του παιδιού...
Των παιδιών!
Μου θύμησα τον κλασικό μπάρμπα στα γιορτινά οικογενειακά τραπέζια που λέει όλο χάρη
''εγώ θα κάτσω με την νεολαία...''
Σου έχω νέα...!
Δεν είμαστε άξιοι να κάτσουμε με την νεολαία...!!!
Mετά θυμήθηκα, που ο μεγάλος μου, πέρσι έκανε τα πρώτα βήματα στην εφηβεία
μου έδειχνε στο κινητό μια φίλη του, την Τζόντι
και λόγω του ονόματός της ρώτησα
καθόλου επικριτικά, είμαι σίγουρη...
Aπό που είναι το κοριτσάκι;
Κι εκείνος χίμηξε να με κατασπαράξει λέγοντας μου
'' Τι σε νοιάζει εσένα από που είναι ρε μαμά; Από πότε έγινες εσύ ρατσίστρια; Δεν το περίμενα από εσένα. ''
Και μετά θυμάμαι εμένα, να προσπαθώ να εξηγήσω το ανεξήγητο...
Μετά θυμήθηκα και τ' άλλο,
μια μαθητική έκθεση που είχε γίνει viral πριν κανα δυο χρόνια
με θέμα : Το να είσαι Έλληνας
«Το να είσαι Έλληνας είναι το ίδιο με το να είσαι Αλβανός, Σύριος, Αμερικάνος, Γερμανός, Τούρκος. Ο Έλληνας γεννιέται με την ίδια αξία και πεθαίνει με την ίδια. Δεν γεννιέται με κανένα προτέρημα υπέρ του ξένου. Ζει σε έναν τόπο όπως οι υπόλοιποι, απλά με πολύ ήλιο και θάλασσα. Το αρνητικό αυτού του τόπου είναι οτι υπάρχουν Έλληνες που πιστεύουν οτι η ιδιότητα του Έλληνα τον καθιστά ανώτερο έναντι των υπολοίπων. Όλοι γεννιόμαστε ίσοι, όπως και πεθαίνουμε. Η αξία που αποκτούμε προκύπτει από το αν ό,τι κάναμε στην ζωή μας, επηρέασε θετικά την ζωή όλων των ανθρώπων του πλανήτη
Nα την φοβάστε την νέα γενιά!
Πήραν τα στυλό τους και μουτζουρώνουν τις συνθήκες αυτού του κόσμου!!!
Να την φοβάστε τη νέα γενιά
Τη γενιά της οικονομικής κρίσης
Τη γενιά του κορωνοϊού
Να την φοβάστε
Σου υπόσχομαι, η καρδιά τους είναι καλύτερη
Από την δική σου!
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε. Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία. Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά στα σύνορα, προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα ν’ απαρνιόμαστε, χωρίς να συχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε. Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς οι ίδιοι μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε τα σύνορα να δρασκελίσει.
Για τον όρο μετανάστες, (απόσπασμα)
Μπέρτολτ Μπρεχτ