ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

 True story...

Να μη στα πολυλογώ,

μου έφαγε τη ζωή αυτό το παιδί (Γιωργάκης), να του πάρω έναν κάκτο.

Πήγα κι εγώ και του πήρα έναν τόσο δα.

Τι χαρά έκανε αυτό το παιδί, άλλο πράγμα...

Τον ονομάσαμε Τούλη, απ' το Κακτούλη...καταλαβαίνεις...

Τέλος πάντων, τον συμβούλεψα κι εγώ

Εγώ, που δεν έχω καταφέρει να κρατήσω ζωντανή γλάστρα στο σπίτι ποτέ

(Ο κάκτος έχει πραγματικά ελπίδες να επιβιώσει εδώ μέσα...)

Ααα...να του μιλάς Γιώργο παιδί μου, έτσι γλυκά, με αγάπη...

τα φυτά θέλουν αγάπη και κουβέντα για να μεγαλώσουν, θα του πάρουμε μεθαύριο και ένα μεγαλύτερο γλαστράκι, να έχει τον χώρο του, να αναπτυχθεί.

Ξυπνάω προχθές πουρνό πουρνό

και θέλοντας να ''τρολάρω'' τον Γιώργο, πιάνω τον Τούλη κι αρχίζω όλο γλύκα

''Καλημέρα Τούλη, πως είσαι σήμερα; Σαν να ψήλωσες λίγο μου φαίνεται!''

Τι το 'θελα ρε θεέ....;;;;

Με άκουσε ο χοντρός και έτρεξε με μανία

με το ύφος σωστού λαγωνικού, που ΔΕΝ έχει!

Άρχισε έξαλλος να γαυγίζει, διότι είναι παράφορα ερωτευμένος μαζί μου και δεν ανέχεται να μιλάω γλυκά σε κανένα ζωντανό ον και μη, εκτός βέβαια από τον ίδιο.

Σιγά Μουσούμπι...ηρέμησε...ένα τόσο δα φυτάκι είναι...του είπα...

Και έσκυψα να το δει ο κοντός μπας και ησυχάσει...

Ε...ΤΙ ΤΟ 'ΘΕΛΑ ΡΕ ΘΕΕ...;

Πάει να το μυρίσει και του καρφώνονται τρία αγκαθάκια του Τούλη

στη μύτη...

Αυτό ήταν!!!

Άρχισε να τρέχει σαν παλαβός και να ουρλιάζει

<< Βοήθεια...Βοήθειαααα!!! Δέχομαι Πυρά!!!

Την είδατε; Όχι, την είδατε; Έκανε συμμαχία με τον εχθρό, τον κανάκευε τόση ώρα...

Φωνάξτε την Πρόνοια Σκύλων...Με κακοποιούν! Μου καταστρέφουν τους μυριστικούς μου κάλυκες!!!Βοήθειααα...Πάρτε μου στο τηλέφωνο τον Νόμο που με Προστατεύει... >>

Σας μεταφέρω μια απλή, μικρή, καθημερινή στιγμή της ζωής μου

για να περάσω το εξής βαθυστόχαστο μήνυμα

(γιατί δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, είμαστε αυτό που λένε ''πάρα πολύ σοβαρή στήλη'')

Άσχημο πράγμα η ζήλια παιδιά...

Σε τρυπάει σαν αγκάθι στο ρουθούνι...!!!

Σήμερα, τρεις μέρες μετά το περιστατικό, ο Μουσούμπι δεν μου μιλάει ακόμα...

Α ρε Τούλη...Α ρε Τούλη..............

Ευχαριστούμε πολύ, τα ''Μουσουμπάκια'' αυτού του κόσμου

για τις καθημερινές στιγμές γέλιου που μας χαρίζουν, για την ανιδιοτελή τους αγάπη...

Ευχαριστούμε...που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους...

Η υιοθεσία ζώου συντροφιάς...είναι στάση ζωής...!!!