Μια στάλα καλύτεροι...

Μια στάλα καλύτεροι...

Το δύσκολο είναι, να κάθομαι για ώρα πάνω από το χαρτί

και να μένει λευκό

Να νιώθω τόσα πολλά

και να μην μπορώ να γράψω λέξη.

Ομολόγησε

Και εκείνη την νύχτα δεν έκλεισα μάτι

Το πρωί κατάλαβα

ότι κανείς

Κανείς δεν έκλεισε.

Το τέρας σε αυτή την ιστορία

δεν είναι μόνο εκείνος

Είναι τα κανάλια που τρέχουν σαν κοράκια

να αρπάξουν ότι έχει απομείνει από την μωρομάνα.

Είναι η κοινωνία μας

Είμαστε εμείς

Γέμισαν τα στόματα ''θανατικές ποινές''

Και κατάρες

Καρκίνους εύχονται

Δεν μπορεί η λύση να είναι αυτή

Δεν μπορεί εμείς

να είμαστε αυτοί.

Σε 5 χρόνια, αυτό το παιδί

θα περάσει την πόρτα ενός σχολείου

Αν δεν έχουμε προλάβει να γίνουμε μια στάλα

Μια στάλα για τον Θεό

καλύτεροι

Θα απλώσουμε το σκοτάδι

που σβήνει το τελευταίο φως.

Φοβάμαι...Σου ορκίζομαι...

Φοβάμαι, πως θα είμαστε ακόμα χειρότεροι!

Άφησε την να φύγει

Μην τον βοηθάς

Μην την σκοτώνουμε άλλο.

20 χρονών κορίτσι

Κορίτσι μου...

Πάγωσε η καρδιά μου

Τα μελάνια της δεν στάζουν

Όχι τώρα.

Όχι άλλο.

Οι άνθρωποι με αδειάζουν.

Πρέπει να απομακρυνθώ για να ξαναγεμίσω.

Charles Bukowski

Για την Καρολάιν

.......................................