ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Δεν θα μιλήσω καθόλου για τους αρνητές του ιού, καθώς είναι το λιγότερο προσβολή για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από τον Covid 19, όπως και για όσους καθημερινά δίνουν μάχη με αυτόν.

Θα σας πω όμως πως προχθές άκουσα φίλο μου να χλευάζει και να προσβάλλει φίλους μας που έχουν επιλέξει τουλάχιστον για την ώρα να μην κάνουν το εμβόλιο.

Άκουσα φίλη μου, να απευθύνεται σε φίλο μας με μικρό κατάστημα στη γειτονιά λέγοντας του, πως θα σταματήσει να ψωνίζει και να πίνει τον καφέ της από εκείνον, αφού ο ίδιος αρνείται να εμβολιαστεί. Τον έβρισε και τον καθόρισε υπεύθυνο για το επερχόμενο νέο lockdown, για το γεγονός ότι θα κλείσουν πάλι πιθανόν τα σχολεία μας και για τα δεινά αυτού του κόσμου.

Άκουσα ανθρώπους να επιτίθενται σε άλλους, που δεν μπορούν να εμβολιαστούν αφού ταλαιπωρούνται από ασθένειες, οι οποίες δεν είναι ορατές, μα δεν παύουν να υπάρχουν.

Σας έχω ένα νέο που εύχομαι να μην σας συγκλονίσει...Τα σχολεία μας ήταν κλειστά τόσους μήνες και ναι πιθανόν να ξανακλείσουν αφού οι αρμόδιοι δεν φρόντισαν να μπει ούτε ένα τόσο δα λιθαράκι στην παιδεία. Όπως αντίστοιχα συνέβη, ή μάλλον δεν συνέβη στο σύστημα υγείας.

Έλα μεταξύ μας τώρα, εμείς οι εμβολιαστές και εμβολιασμένοι δεν είμαστε τόσο άνετοι όσο λανσάρουμε. Πολλοί από εμάς φτάνουμε ιδιαίτερα αγχωμένοι στην πύλη του εμβολιαστικού κέντρου. Άλλοι δεν έχουμε κοιμηθεί το βράδυ πριν το εμβόλιο και άλλοι το βράδυ μετά...

Οι περισσότεροι όμως από εμάς που ήδη το έχουμε κάνει, ευχόμαστε να μη γίνει υποχρεωτικό για τα παιδιά. Γιατί στα παιδιά μας δεν θέλουμε να το βάλουμε. Όχι έτσι, όχι τώρα... Όχι χωρίς να έχει δοκιμαστεί όσο προβλέπεται. Εμείς οι ίδιοι που το κάναμε, φοβόμαστε να το κάνουν τα παιδιά μας.

Και αυτό λογικά απαντά σε κάθε ερώτημα...κι αν δεν το καταλαβαίνεις, ειλικρινά λυπάμαι.

Δεν είμαι επιστήμονας και δεν ξέρω τα πολλά.

Ξέρω όμως πως σε αυτή την κατάσταση ο κάθε άνθρωπος παλεύει με τους δικούς του ''δαίμονες''.

Και προσωπικά τους δαίμονες τους καθενός τους σέβομαι. Ή τουλάχιστον, αυτό θέλω να κάνω. Μοιάζει περισσότερο με ανθρωπιά.

Ποιά;

Ξέρω πως είδα φίλους μου, που παλεύουμε χρόνια πλάι πλάι για τις ίδιες αξίες και ιδανικά...

Για το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να έχει ελεύθερη βούληση...είτε αυτό αφορά το σώμα του, είτε την σεξουαλική του ταυτότητα, είτε οτιδήποτε. Οτιδήποτε;

Φίλους μου, που αγαπώ βαθιά...που μόνο ρατσιστές δεν θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω, να φέρονται υποτιμητικά...όχι υποτιμητικά, ρατσιστικά, δυστυχώς ρατσιστικά...σε όσους δεν είναι σε θέση να εμβολιαστούν.

Αποστολή εξετελέσθη, που λένε...

Χωριστά και διχασμένοι, έτσι είμαστε πολύ πιο εύκολος ''στόχος'' άλλωστε....

Δεν είμαι επιστήμονας και δεν ξέρω τα πολλά.

Ξέρω όμως πως όλη αυτή την άσχημη κατάσταση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνο μαζί και όχι χώρια.

Μαζί!

Με αυτή τη μικρή δισύλλαβη λέξη, που έχει μέσα της τόση δύναμη.

Αύριο νωρίς το πρωί θα κάνω τη δεύτερη δόση μου, για τα παιδιά μου, για την μητέρα μου, για εμένα...

Για εσένα που δεν μπορείς να εμβολιαστείς.

Και μετά θα απλώσω το χέρι μου, που χρειάζεται να πονά για λίγο

και με αυτό θα πιάσω το δικό σου.

Με αυτό θα αγκαλιάσω τις φοβίες σου.

Γιατί αυτά που μας ενώνουν είναι πολλά περισσότερα από όσα μας χωρίζουν.

Γιατί είσαι φίλος μου.

Γιατί είμαι άνθρωπος.

Γιατί δεν ανέχομαι αλήθεια

Να χωριστούμε!

Μαζί.................................................