ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Το πιο δύσκολο όσον αφορά το παρελθόν, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα το διηγηθείς σε παρόντα χρόνο. Είναι η ένταση, οι δυναμικές, ο ρυθμός και οι παύσεις. Μην βγάλεις ποτέ από το νου σου ότι οι παύσεις είναι το πιο καίριο κομμάτι μίας διήγησης. Εκεί που εσύ σιωπάς, ακριβώς σε εκείνο το σημείο είναι που ο άλλος ακούει τον λόγο για τον οποίο κάνεις όλη αυτή την εξιστόρηση. Η παύση είναι η αποκρυπτογράφηση των όσων σε καίνε. Προετοιμάζεις τα πάντα εντός σου και δεν αφήνεις ούτε μία λέξη να σφηνώσει τυχαία στο στόμα σου. Όμως δεν μπορώ να κατανοήσω από που προέρχεται το τόσο άγχος, αφού ο καθρεπτισμός έχει γίνει τρόπος ζωής πια. Δεν υπάρχει εκεί έξω κάποιος που μπορεί να σε κατηγορήσει για κάτι, καθώς ποτέ κανένας δεν μπόρεσε να δει όλα όσα υπάρχουν ακριβώς με τον τρόπο που υπάρχουν.

Κάθεσαι στο μπαλκόνι και χαζεύεις τα αυτοκίνητα, τα οποία με τον τρόπο τους επιτίθενται προς πάσα κατεύθυνση μέσω του θορύβου που αναπαράγουν. Οι λέξεις ξεχειλίζουνε από μέσα σου σαν ποτάμι. Συγκρούονται σφοδρά μεταξύ τους, κάνουν έρωτα και γεννάνε πολλαπλά σύμπαντα. Δεν ξέρεις πού να πρωτοκοιτάξεις! Η τόση ομορφιά παγώνει το αίμα σου και αμέσως ζητάς συγχώρεση μόνο και μόνο επειδή υπήρξες έτσι όπως υπήρξες εδώ και τόσο καιρό. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να σε ξεκουνήσει. Τινάζει από πάνω σου όλη την άμμο της θαλάσσης, η οποία τόσο μεθοδικά ήρθε κι έκατσε στους ώμους σου, κόκκο τον κόκκο. Κι αυτό γινόταν επί έναν ολόκληρο χειμώνα. Είναι ξεκάθαρο πια πως ήρθε η ώρα να πάρεις την ρεβάνς από τον εαυτό σου.

Σίγουρα είναι δύσκολο να επιλέξεις ποια κομμάτια θα κρατήσεις και ποια θα πετάξεις. Ποια θα κάψεις και ποια θα τα φέρεις στην επιφάνεια από τον βυθό του μυαλού σου. Είναι δύσκολο, αλλά σάμπως και ο άνθρωπος δεν είναι κάτι το δύσκολο αφ εαυτού του; Σε πρώτη ανάγνωση είσαι οι επιλογές σου. Εδώ δεν χωράνε εκπτώσεις και αδυναμίες. Όταν αναφέρω την έννοια επιλογές, δεν στέκομαι αποκλειστικά στις περιπτώσεις όπου αποφασίζεις το ποια κατεύθυνση θα πάρει η ζωή σου. Η οπτική μου είναι οικουμενική και αφορά και τις λεπτομέρειες, τα καθημερινά. Όπως για παράδειγμα το που θα πας για ποτό, με ποια παρέα και πόσες φορές. Το παραμικρό μπορεί να μαρτυρήσει αυτό που είσαι. Ειδικά μπροστά στον αιώνιο δικαστή, τον καθρέφτη.

Επέλεξε την ιστορία που θα πεις. Γέννα την ιστορία που θα πεις σαν να γεννάς έναν νέο εαυτό. Και μόλις αρχίσει να κυλάει, τότε αφέσου και άσε της το περιθώριο αφενός να πάει όπου θέλει εκείνη και αφετέρου να σε διαλέξει. Το κυνήγι της ευτυχίας δεν γίνεται μονάχα με έναν τρόπο. Αν τρέχεις διαρκώς, τότε είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή θα λαχανιάσει η ζωή σου. Πολλές φορές, κυνηγάω σημαίνει πως στέκομαι ακίνητος, κοιτάζω το κενό, παραιτούμαι από κάθε ματαιότητα και απλά χαζεύω. Είναι τελικά φορές που η ευτυχία σε διαλέγει και δεν την διαλέγεις.

Το συγκεκριμένο κείμενο συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Το Φευγιό»