ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Κάποτε ο γιος του φεγγαριού αγάπησε την κόρη του ήλιου.

Δεν μπορούσαν να βρεθούν ποτέ γιατί ο ένας ζούσε στη νύχτα και ο άλλος στη μέρα.

Η μοναδική ώρα συνάντησης τους ήταν η ώρα που ξημέρωνε, Η ΑΥΓΗ.

Εκεί μπορούσαν για λίγο να αγγίξει ο ένας τον άλλο, για λίγα λεπτά, μετά πάλι χάνονταν περιμένοντας την επόμενη αυγή.

Η αγάπη του γιου του φεγγαριού και της κόρης του ηλίου ήταν τόσο ισχυρή 

που δεν έπαυαν ποτέ να επιδιώκουν να βρεθούν, παρόλο που ο κόσμος τους τούς έφερνε πάντα αντίθετα. 

Αν και οι συνθήκες ήταν απαιτητικές, η ανυπομονησία τους να περάσουν ακόμα και την πιο μικρή στιγμή μαζί δημιούργησε μια ξεχωριστή μαγεία.

Ο γιος του φεγγαριού, κάθε νύχτα, παρατηρούσε την γήινη ατμόσφαιρα με αγάπη και μελαγχολία. 

Έβλεπε τα φώτα της πόλης να λάμπουν, σαν να χαμογελούν προς αυτόν, και σκεφτόταν πως ίσως κάποιος εκεί κάτω 

κοιτούσε προς τον ίδιο ουρανό αναζητώντας τον ήλιο.

Η κόρη του ηλίου, από την άλλη πλευρά, παρακολουθούσε το θέαμα της γης κάθε φορά που ξυπνούσε ο ήλιος, 

δίνοντας τη θερμότητα και το φως σε όλα τα όντα. 

Σκεφτόταν πως η νύχτα έπρεπε να είναι τόσο μαγευτική όσο και η ημέρα.

Μια μέρα, όμως, αποφάσισαν να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που τους χώριζε. 

Έψαξαν σε αρχαίους χάρτες και μαγικά βιβλία, μέχρι που ανακάλυψαν έναν μύθο που μιλούσε για μια χώρα όπου η νύχτα και η ημέρα συναντιούνται για λίγο κάθε αυγή.

Αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο προς αυτήν την παράξενη χώρα και να περιμένουν εκεί την αυγή, 

όταν θα μπορούσαν επιτέλους να είναι μαζί. 

Ο γιος του φεγγαριού πετούσε ψηλά, ενώ η κόρη του ηλίου περπατούσε στη γη προς την κατεύθυνση της συνάντησής τους.

Εκεί, κάτω από τον ουρανό που άλλαζε χρώματα από το μαύρο της νύχτας στο ροζ της αυγής, αγκαλιάστηκαν και αντάλλαξαν φιλιά.

Για λίγα λεπτά, ο χρόνος σταμάτησε γύρω τους. Συνένωσαν τις ψυχές τους και αντάλλαξαν όλα όσα είχαν να πουν, χωρίς να μένουν πλέον υπό τον έλεγχο των ημερών και των νυχτών. Ήταν ένας μαγικός κόσμος, όπου η αγάπη τους έγινε αναντικατάστατη.

 Ωστόσο, κάθε χαρά έχει την αντίστοιχη θυσία. 

Όταν η αυγή ολοκληρώθηκε, ήταν καιρός να χωριστούν. Ενώ ο γιος του φεγγαριού πετούσε πίσω στον ουρανό, 

η κόρη του ηλίου παρέμενε στη γη. 

Αν και ήταν λυπηρό, η γνώση που αποκτήθηκε από αυτήν τη συνάντηση τους ήταν πολύτιμη.

 Κάθε μέρα και κάθε νύχτα, περίμεναν με ανυπομονησία την επόμενη αυγή, όταν θα ξανασυναντιόντουσαν. 

Αν και μείνανε χωριστά, η αγάπη τους διατήρησε το φως του φεγγαριού ζωντανό τη νύχτα και τη θερμότητα του ηλίου λαμπερή την ημέρα.

Εκεί, στην πνευματική αγκαλιά, οι ψυχές αποδεσμεύονται από τα δεσμά της πραγματικότητας και χορεύουν ελεύθερες στον αστρικό χώρο. 

Εκεί, ο μεγάλος έρωτας επιτρέπει στο φεγγάρι να ανακαλύψει τα μυστικά της καρδιάς και να δώσει νόημα στην αναζήτηση της τελειότητας.

Εκεί, στον αυγουστιάτικο ουρανό, το φεγγάρι φωτίζει τον δρόμο τους. 

Κι όσο προχωρούν, αντιλαμβάνονται πως ο μεγάλος έρωτας δεν είναι απλά μια συνάντηση των καρδιών, αλλά μια αναζήτηση του εαυτού τους.

Και έτσι, η ιστορία τους έγινε ένα υπέροχο παραμύθι που ταξίδεψε σε όλους τους προορισμούς 

για να υπενθυμίζει ότι τα μάτια της ψυχής, γεμίζουν με γαλήνη και ευγνωμοσύνη για την ομορφιά και τη μαγεία που κρύβεται σε κάθε γωνιά του κόσμου, αρκεί να τολμήσουμε να την ανακαλύψουμε.

Γιατί, ο μεγάλος έρωτας είναι μια τελειότητα που βρίσκεται στην αναζήτηση του καλύτερου εαυτού σου. 

Είναι η δύναμη που σε κάνει να αναδύεσαι από τις σκοτεινές γωνιές σου και να ανθίζεις στο φως της αγάπης. 

Ο μεγάλος έρωτας είναι η ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, μια ατελείωτη περιπέτεια που κάθε στιγμή αξίζει να ζήσεις.

[...]Είναι οι άνθρωποι που θέλουν να είναι μαζί,

κι αν τους χωρίσει ο κόσμος, δεν αποτρέπονται,

συναντιούνται πάλι εδώ και εκεί,

κι αγαπιούνται κι ένας άλλος ουρανός τους δίνει.

Είναι οι άνθρωποι που από δειλιά μηδέν

ούτε για παραμυθίαν ξεμένουν ποτέ,

τιμούν την πίστη που στον έρωτα βασιλεύει,

και χαράς γλυκιάς γεύονται τις στιγμές αυτές.

 Καβάφης

Σοφία Κούκη
Κερκύρας 12, Άγιος Δημήτριος, Ελλάδα
T: +30 6951661443
www.facebook.com/EmotionalTherapy4Moms