Εδώ και τόσο καιρό

Εδώ και τόσο καιρό

Πάει εδώ και τόσος καιρός που ψάχνω έναν νέο τρόπο για να σε δω. Προσπαθώ να με πείσω ότι οι πέτρες που με μάτωσαν ήταν όμορφες και μέρος της φύσης. Πως πρέπει να τους ανταποδώσω τον πόνο με φιλιά. Έτσι κι αλλιώς αποδεικνύεται πολλές φορές ότι η πέτρα και το φιλί είναι το ίδιο μονοπάτι. Ίδια θάλασσα και ίδιο αδιέξοδο.  

Σε περπάτησα τόσο πολύ που πια δεν έχω άλλα βήματα. Νιώθω ένοχος για αυτό. Ψάχνω να βρω από που αλλού μπορώ να αντλήσω δύναμη για να συνεχίσω. Πόσες δικαιολογίες μου μείνανε ακόμη για  να συνεχίσω; Η κούραση έρχεται συσσωρευμένη και με κρατάει πίσω. Δεν θυμώνω. Στα κρυφά χαίρομαι κιόλας. Με κάνει να σταματήσω για μια στιγμή και να κοιτάξω γύρω μου. Να συνειδητοποιήσω με ποιον εαυτό ξεκίνησα και σε ποιον εαυτό έφτασα. Με κάνει να αναρωτηθώ θεμελιώδη πράγματα. Όπως για παράδειγμα, αν εσύ θα έκανες έστω ένα βήμα προς εμένα, τώρα που εγώ δεν μπορώ πια. 

Πάντως, ανεξαρτήτως απάντησης, εγώ ξέρω καλά μέσα μου,  αν άξιζε τον κόπο.

(Το κείμενο είναι εμπνευσμένο από το τραγούδι Seeker of Sound που ανήκει στον Μιχάλη Λατουσάκη (Lupe) και την Εφραιμία Μίχου που θα κυκλοφορήσει προσεχώς)