ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Πόσο σχετίζεται η ακρίβεια και ο πληθωρισμός με την αγορά και τη μικρομεσαία επιχείρηση; Παίζει ρόλο η υγιής μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στη χώρα μας για την ανάσχεση της ακρίβειας; 

Tα παραπάνω καίρια ερωτήματα όχι μόνο δεν απαντώνται, αλλά ούτε και αναφέρονται από κυβερνητικά χείλη, όλο αυτό το διάστημα που η ακρίβεια και ο πληθωρισμός πιέζει την ελληνική κοινωνία και την οικονομία. 

Όταν οι επιχειρήσεις, ειδικά οι μικρομεσαίες που αποτελούν  βασικό πυλώνα της ελληνικής οικονομίας, επιβαρύνονται με υψηλό λειτουργικό κόστος, με οφειλές που λειτουργούν ως βαρίδια, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο τη λειτουργία τους, όταν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πλέον δεν αντιμετωπίζουν τους επιχειρηματίες ως αναπτυξιακό μοχλό και οι  έμμεσοι φόροι «πνίγουν» ακόμα και τις υγιείς επιχειρήσεις, πώς είναι δυνατό να μιλάμε για ανάσχεση ακρίβειας και για ομαλοποίηση της αγοράς; Αν στα παραπάνω συνυπολογίζουμε  και την ψηφιακή μετάβαση που πολλές επιχειρήσεις  αυτό το διάστημα υλοποιούν, δεσμεύοντας μέρος του προϋπολογισμού τους η κατάσταση γίνεται ακόμη δυσκολότερη.

Σε μια περίοδο που οι  μεγάλες επιχειρήσεις παίρνουν τη μερίδα του λέοντος από τα χρηματοδοτικά εργαλεία, τις χρηματοπιστωτικές διευκολύνσεις και αντιμετωπίζονται πιο ευνοϊκά  από την πολιτεία,  ο εμπορικός κόσμος (συνεχίζει να )   περιμένει  την εκπόνηση από την πολιτεία ενός   μελετημένου σχεδίου  , που δεν θα στηρίζει μόνο λίγες μεγάλες επιχειρήσεις,  αλλά τις πολλές και μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις. 

Αντιλαμβανόμαστε τη σημασία αυτών των (μεγάλων ) επιχειρήσεων, αλλά η σύγκριση αδικεί το μεγάλο μέρος των ελληνικών επιχειρήσεων που συνήθως διατηρούν οικογενειακό προφίλ, έχουν ιδιαίτερη σχέση με τις τοπικές κοινωνίες και διατηρούν προσωπική σχέση με τον καταναλωτή.

Η αύξηση του κατωτάτου μισθού είναι καλοδεχούμενη θα βελτιώσει το οικογενειακό εισόδημα, αναμένουμε όμως  να συνδυαστεί και με τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους. Δεν μπορεί να γίνεται  κοινωνική πολιτική με τις πλάτες της επιχειρηματικότητας.

Είναι εύκολα τα ευχολόγια. Το δύσκολο είναι να ενσκήψουμε στις πραγματικές ανάγκες της μικρομεσαίας επιχείρησης, να πάρουμε  τα απαραίτητα μέτρα, όσο δραστικά κι αν είναι, για να εξισορροπήσουμε ένα πρόβλημα που αφορά πλέον όλους τους καταναλωτές και σχεδόν όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες κι όχι μόνο τα βασικά. 

«Όσο  και αν ευημερούν οι αριθμοί και οι δείκτες, οι άνθρωποι είναι και πρέπει να είναι, η προτεραιότητα κάθε πολιτικού σχεδιασμού» 

Ανδρέας Αναστόπουλος 
Πρόεδρος ΕΣΚ