8 Μάρτη: Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας...και ακόμα τίποτα δεν είναι αυτονόητο.

8 Μάρτη: Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας...και ακόμα τίποτα δεν είναι αυτονόητο.

Η 8 του Μάρτη είναι μια ημέρα που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μια ημέρα που σηματοδοτεί τους αγώνες των γυναικών στο παρελθόν, ώστε να έχουν ίσες ευκαιρίες στην κοινωνία και να σταματήσει η εκμετάλλευση και η καταπίεση τους, διεκδικώντας την ισότητα μεταξύ των δυο φύλων. 

Στις μέρες μας δυστυχώς, η συγκεκριμένη επέτειος έχει χάσει το αρχικό της νόημα και οι γυναίκες θεωρούν ότι είναι ημέρα ξεφαντώματος και γλεντιού.

Το αν υπάρχει τελικά ισότητα και ισοτιμία μπορεί να το διαπιστώσει κανείς παρατηρώντας την καθημερινότητα και τα όσα συμβαίνουν όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως.

Σεξουαλικές επιθέσεις, βιασμοί, ενδοοικογενειακή και ψυχολογική βία, ξυλοδαρμοί, δολοφονίες, παρενοχλητική παρακολούθηση (stalking) είναι κάποιες μορφές βίας που υφίστανται καθημερινά γυναίκες σε όλο τον κόσμο.  

‘Άρα για ποια ισότητα και ισοτιμία μπορούμε να μιλάμε; Ποια τα δικαιώματα αυτών των γυναικών που υποφέρουν καθημερινά και που κάποιοι τις αντιμετωπίζουν ως περιουσιακό στοιχείο; Και ποια τελικά είναι η πραγματικότητα;

Μπορεί κάποιες γυναίκες να μην μπορούν να αντιδράσουν και να βάλουν τέλος σε μια κατάσταση που τις αρρωσταίνει, ωστόσο υπάρχουν και πολλές άλλες που κυριολεκτικά μάχονται για την θέση τους στην κοινωνία αλλά και για άλλα, πιο οικουμενικά αγαθά.

Είναι για παράδειγμα εκείνες οι γυναίκες από το Κουρδιστάν που πολεμούν για την ελευθερία τους. Η χειραφέτηση τους προέκυψε από την ανάγκη για λευτεριά, για τα δικαιώματα του λαού τους, των παιδιών τους.

                                                                                   Πηγή: femalesonthefrontline.org.tvxs.gr

Είναι οι γυναίκες της Συρίας, μέλη της Δύναμης Εθνικής Άμυνας (NDF), οι οποίες πολεμούν ενάντια στο ισλαμικό κράτος και σε όσα εκείνο εκπροσωπεί, κυρίως ενάντια στις απόψεις του για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Το ίδιο και στο Ιράκ όπου πολλές είναι οι γυναίκες που πολεμούν στο πλευρό ανδρών Πεσμεργκά ενάντια στο ισλαμικό κράτος, τραγουδώντας. 

Για όλες αυτές η μάχη δεν είναι μόνο επιλογή. Είναι μονόδρομος, αν θέλουν να μπορούν να ορίζουν την δική τους τύχη και αύριο.

                                                                                               Πηγή φωτο: In.gr

Μπαίνοντας σε παραδοσιακά ανδρικούς ρόλους, προσπαθούν να αλλάξουν τις αντιλήψεις, να αποδείξουν ότι δικαιούνται την ισότητα που διεκδικούν. Πολεμούν ισότιμα με τους άντρες, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις, αγωνίζονται μαζί τους, κατέχουν ηγετικές θέσεις στο στρατό και αυτός είναι ο λόγος που πολεμούν στο πλευρό των ανδρών. Γενναίες, ατρόμητες και αποφασισμένες να θυσιάσουν την ζωή τους,  περνούν από εκπαίδευση, μαθαίνουν να πυροβολούν σε στόχο και πώς να δρουν ως ελεύθεροι σκοπευτές, παρακολουθούν ειδικά σεμινάρια, μαθαίνουν να χειρίζονται βαρύ οπλισμό και εξασκούνται σε διάφορες πολεμικές τεχνικές. Άλλοτε χρησιμοποιούνται σε στρατεύματα επίθεσης, άλλοτε ως γιατροί μάχης ή ως ελεύθεροι σκοπευτές και άλλοτε ως άμαχες εθελόντριες, προμηθεύοντας το μέτωπο κάτω από επικίνδυνες συνθήκες. 

Αυτές οι πραγματικές ηρωίδες μάχονται εν έτει 2022 για ένα καλύτερο αύριο και για μια κοινωνία που η θέση της γυναίκας θα είναι δεδομένη. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτερες ανθρώπινες ιδέες και αλλαγές ξεκίνησαν από μειοψηφίες αλλά και από καταστάσεις που απαιτούσαν δράση κι όχι αποδοχή.  

Στην δική μας δυτική κοινωνία, το ζητούμενο είναι διαφορετικό, όμως κι εδώ υπάρχει η ανάγκη να κάνουμε βήματα. Λέγοντας αυτό, ας δούμε κλείνοντας τις απόψεις κάποιων γυναικών από το αναγνωστικό μας κοινό για την Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας αλλά και για το κατά πόσο οι δυτικές κοινωνίες έχουν κατακτήσει την ισότητα.

 

H 8η του Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης και συνέχισης των αγώνων των γυναικών για ισότητα στην κοινωνία, ίσες ευκαιρίες στη δουλειά, για έξοδο από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Πρώτες μπήκαν στους αγώνες, διεκδικώντας βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας, εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία. Στις 8 του Μάρτη του 1857 ήταν εργάτριες στη Νέα Υόρκη και το Νοέμβρη του 1882 εργάτριες στον Πειραιά.

Από τότε οι γυναίκες δυνάμωσαν τον αγώνα τους, διεκδικώντας αρχικά το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και στη συνέχεια και για πολλά χρόνια ισότητα με τους άνδρες στην κοινωνία και στην εργασία! Δυστυχώς και σήμερα τα αιτήματα για ισότητα και ίσες ευκαιρίες των γυναικών παραμένουν επίκαιρα.

Η καταπίεση που υφίστανται εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο, με παραβίαση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, η στέρηση της εκπαίδευσης, ο εξαναγκασμός σε σκληρή -χαμηλότερα ή καθόλου αμειβόμενη- εργασία, η έλλειψη φροντίδας για τη μητρότητα και την υγεία, η βία, η σωματεμπορία, οι βιασμοί ακόμα και η αφαίρεση της ζωής, η ενδοοικογενειακή βία, αποδεικνύουν ότι οι γυναίκες παραμένουν ο αδύναμος κρίκος των σύγχρονων κοινωνιών και οι πιο υπερεκμεταλλευόμενες.

Και αποτελεί κοινό καθήκον, ανδρών και γυναικών, να ανατρέψουν τις αιτίες αυτής της κατάστασης, να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο που εστιάζει στα κέρδη των λίγων από την εκμετάλλευση των πολλών.

Το ξεσπίτωμα των οικογενειών από τις χώρες που μαστίζονται από πολεμικές συρράξεις και επεμβάσεις, σήμερα στην Ουκρανία, χτες στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη και αλλού καθιστά ακόμα πιο ευάλωτες τις γυναίκες και τα κορίτσια, που παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς.

Ζ.Κ. Δημοτική Υπάλληλος

Ισότητα και ισοτιμία. Στα χαρτιά (νόμους) ίσως υπάρχει, στην πραγματική ζωή όμως όχι. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη για να αλλάξουν οι χρόνιες εσωτερικές σκέψεις, δράσεις, αντιδράσεις και πεποιθήσεις του καθενός και καθεμιάς.

Α.Κ. Συνταξιούχος

Ισότητα των δύο φύλλων είναι ο δίκαιος καταμερισμός ευθυνών και δικαιωμάτων σε όλες τις πτυχές της ζωής, την εργασία, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τις κοινωνικές συναναστροφές. Ο σεβασμός και η κατανόηση είναι το απαραίτητο συστατικό για να υπάρξει ισότητα μεταξύ των ανθρώπων γενικά οπότε και κατ’ επέκταση μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Β.Κ. Ιδιωτική Υπάλληλος