EDITORIAL

Για άλλη μια φορά, η επέτειος του ΟΧΙ πλησιάζει. Και για άλλη μια φορά, ο προβληματισμός παραμένει: Πώς μεταδίδεται η μνήμη; Πώς τιμάμε τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους για να μας παραδώσουν μια ελεύθερη χώρα, όταν η γιορτή μοιάζει όλο και πιο πολύ με υποχρέωση;

Είναι αλήθεια ότι, με το πέρασμα των χρόνων, η μνήμη ξεθωριάζει. Οι σημαίες στα μπαλκόνια λιγοστεύουν, οι σχολικές παρελάσεις έχουν χάσει την αίγλη τους, και το ιστορικό «ΟΧΙ» κινδυνεύει να μείνει μια ξερή, απρόσωπη ημερομηνία στο ημερολόγιο.

Φέτος, αντί να επικεντρωθούμε στη νοσταλγία του πώς γιορταζόταν παλιά, ας εστιάσουμε στην ουσία του τι σημαίνει το «ΟΧΙ» για τη δική μας, σύγχρονη ζωή.

Το 1940, η λέξη «ΟΧΙ» δεν ήταν απλώς μια απάντηση. Ήταν μια επιλογή που απαίτησε θάρρος, θυσίες και πίστη στην αξία της ελευθερίας. Ήταν η άρνηση να δεχτούν οι Έλληνες την εύκολη λύση της υποταγής.

Σήμερα, η ελευθερία μας δεν απειλείται από τανκς. Απειλείται από την απάθεια, από τη σύγχυση και από την υποταγή στην ευκολία.

Η 28η Οκτωβρίου μας υπενθυμίζει ότι η ελευθερία –ατομική και συλλογική– είναι μια καθημερινή κατάκτηση. Είναι η επιλογή να πούμε «ΟΧΙ» σε ό,τι μας κρατά πίσω: στη μιζέρια, στην τοξικότητα των social media, στον φόβο της αλλαγής.

Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο από το 1940 είναι το αίσθημα της Ομοψυχίας. Εκείνη την εποχή, άνθρωποι από κάθε κοινωνική τάξη και γεωγραφική γωνιά ενώθηκαν με έναν κοινό σκοπό. Δεν υπήρχαν διαχωρισμοί στο βουνό. Στη σύγχρονη εποχή, το «Εγώ» έχει επισκιάσει το «Εμείς».

Η ιστορία μάς διδάσκει ότι μόνο μέσα από την αλληλεγγύη και την ενότητα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις. Η 28η Οκτωβρίου μάς καλεί να κοιτάξουμε γύρω μας, να βρούμε ξανά τον χαμένο κρίκο της κοινότητας και να δείξουμε έμπρακτα την αγάπη και τον σεβασμό στον διπλανό μας.

Το πιο ισχυρό και επίκαιρο μάθημα από τους προγόνους μας είναι η Ανθεκτικότητα. Αντιμετώπισαν κακουχίες, πείνα, δεινά και το έκαναν με αξιοπρέπεια και δύναμη ψυχής. Αυτή η ιστορική ανθεκτικότητα είναι ο καλύτερος οδηγός μας για να διαχειριστούμε το σύγχρονο άγχος της καθημερινότητας. Όπως οι τότε Έλληνες αποδέχτηκαν ότι ο αγώνας θα ήταν δύσκολος, έτσι κι εμείς πρέπει να αποδεχτούμε ότι η ζωή φέρνει προκλήσεις. Η ανθεκτικότητα πηγάζει από μέσα μας. Το «ΟΧΙ» μας θυμίζει ότι έχουμε τη δύναμη να σταθούμε όρθιοι ακόμα και όταν οι συνθήκες είναι αντίξοες.

Αυτή την 28η Οκτωβρίου, ας κάνουμε όλοι κάτι παραπάνω από μια δημοσίευση στα social media. Ας βάλουμε τη γαλανόλευκη στα μπαλκόνια μας, για να τη δουν τα παιδιά μας και να ρωτήσουν. Αλλά ας κάνουμε και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: ας πούμε το δικό μας, προσωπικό «ΟΧΙ».

ΟΧΙ στην κριτική.
ΟΧΙ στην απάθεια.
ΟΧΙ στον φόβο.

Ας τιμήσουμε τους προγόνους μας όχι μόνο στην παρέλαση, αλλά χτίζοντας μια ζωή με αξιοπρέπεια, ελευθερία και ακλόνητη ψυχική ανθεκτικότητα.