Έκτακτο Χιονισμένο Editorial

Έκτακτο Χιονισμένο Editorial

Χιόνι, χιόνι παντού…… Τα πάντα ντύθηκαν στα λευκά, μια ασπροντυμένη πόλη αχνοφαίνεται στο πρώτο δειλό φως της ημέρας. Είναι τόση η ομορφιά της πόλης, που ακόμα και το φως δεν θέλει με τίποτα να χαλάσει αυτή την υπέροχη εικόνα, μια εικόνα πρωτόγνωρη παρά τη σιωπή της.

Χρόνια είχα να ξαγρυπνήσω από χαρά, σαν μικρό παιδάκι που περιμένει το αγαπημένο του δώρο από τον Αϊ-Βασίλη με ανυπομονησία. Κάποιοι χαίρονται για αυτό το δώρο της φύσης, παιδιά, μεγάλοι που παραμένουν στην ψυχή παιδιά, αλλά και κάποιοι είναι εκνευρισμένοι. 

Είναι αυτοί που δυστυχώς η μετακίνησή τους θα δυσκολευτεί με την παρούσα κατάσταση. Δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους καιρικά φαινόμενα και παρόλη την χαρά που και αυτοί ενδεχομένως να νιώθουν….ο αγώνας για την καθημερινή επιβίωση δεν τους αφήνει να χαρούν αυτή τη σπάνια στιγμή.

Μικροί μεγάλοι ωστόσο ξεχύθηκαν στις γειτονιές, να χαρούν, να παίξουν χιονοπόλεμο, να φτιάξουν χιονάνθρωπους, να αποτυπώσουν τις στιγμές…. Πόσο σπάνια χιονίζει στην πόλη μας, τόσο που καθώς χαιρόμασταν παίζοντας χιονοπόλεμο, περνάει ένας ηλικιωμένος και μας λέει ‘’χαρείτε το τώρα που μπορείτε γιατί μετά από 15 χρόνια θα δείτε ξανά κάτι τόσο όμορφο, δημιουργήστε όμορφες στιγμές, όμορφες αναμνήσεις’’. 

Πόσο δίκιο είχε. Τον τελευταίο χρόνο, λόγω της πανδημίας, ήταν ελάχιστες οι όμορφες στιγμές μας, μακριά από τους δικούς μας ανθρώπους, μακριά από την ίδια την ζωή μας…..κοιτώντας τη από απόσταση, σαν τρένο που περνάει βιαστικά και σταματάει μόνο όπου είναι απαραίτητο.

Ας χαρούμε αυτές τις λίγες ώρες που μας δίνεται η δυνατότητα για κάτι μοναδικό σε εμάς ‘’τα παιδιά’’ της πόλης που ενώ για κάποιους είναι συνηθισμένο, εμάς μας φαντάζει ξεχωριστό!