EDITORIAL

Η σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων έχει επιστρέψει στην πιο σκοτεινή της μορφή, με την πρόσφατη έκρηξη βίας να συγκλονίζει την παγκόσμια κοινή γνώμη. Η αφετηρία της τελευταίας αιματηρής φάσης ήταν η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, η οποία περιλάμβανε σφαγές αμάχων, απαγωγές και ένα πρωτοφανές χτύπημα εντός ισραηλινού εδάφους. Η επίθεση στο φεστιβάλ Nova, όπου εκατοντάδες νέοι άνθρωποι εκτελέστηκαν ή συνελήφθησαν ως όμηροι, αποτελεί ένα ξεκάθαρο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν μπορεί παρά να καταδικαστεί με τον πιο απόλυτο τρόπο.

Το Ισραήλ, επικαλούμενο το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα, εξαπέλυσε ευρείας κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας, με στόχο —όπως δηλώνει η κυβέρνηση Νετανιάχου— την εξουδετέρωση της Χαμάς και την απελευθέρωση των ομήρων. Ωστόσο, η ένταση, η διάρκεια και ο χαρακτήρας της απάντησης ξεπέρασαν γρήγορα τα όρια της αυτοάμυνας.

Οι ισραηλινές επιδρομές και η χερσαία εισβολή προκάλεσαν δεκάδες χιλιάδες θανάτους Παλαιστινίων, με αναλογίες που τρομάζουν: ένας νεκρός κάθε λίγα λεπτά, χιλιάδες παιδιά ανάμεσα στα θύματα, κατεστραμμένα νοσοκομεία, σχολεία, καταυλισμοί και προσφυγικές δομές. Ολόκληρες οικογένειες έχουν διαγραφεί από τα μητρώα. Η Λωρίδα της Γάζας έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε έναν τάφο χωρίς στέγη.

Η ισραηλινή πλευρά δηλώνει πως η Χαμάς χρησιμοποιεί τους αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες και ότι τα χτυπήματα στοχεύουν μόνο τρομοκρατικές υποδομές. Ωστόσο, οι αριθμοί, τα βίντεο, οι εικόνες και οι μαρτυρίες διεθνών οργανισμών αντικρούουν αυτή τη ρητορική. Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα δεν αναιρεί την υποχρέωση του σεβασμού στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, λέει η διεθνής κοινότητα (η οποία δεν μπορεί ούτε σε αυτό το αυτονόητο θέμα να υιοθετήσει ένα κοινό μήνυμα ως Κοινωνία των Εθνών).

Ο ΟΗΕ, δια στόματος του Γενικού Γραμματέα Αντόνιο Γκουτέρες, έχει δηλώσει ότι η κατάσταση στη Γάζα είναι «ανθρωπιστικός εφιάλτης» και έχει καλέσει επανειλημμένως σε κατάπαυση του πυρός. Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας όμως, έχουν μπλοκαριστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εξαρχής στήριξαν σθεναρά το Ισραήλ, αν και σε μεταγενέστερες φάσεις ζήτησαν “αυτοσυγκράτηση» και «προστασία των αμάχων». Με την εκλογή δε, του Ντόναλντ Τράμπ, το πράγμα ξέφυγε απο κάθε λογική, αφού ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, οραματίζεται μια Λωρίδα της Γάζας, ως πολυτελές θέρετρο και μάλιστα είπε χαρακτηριστικά πως ”αν δεν θέλουν οι Παλαιστίνιοι κάτι τέτοιο, μπορούν να φύγουν"!!!

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται επίσης διχασμένη. Χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ισπανία έχουν εκφράσει έντονη ανησυχία, ενώ η Γαλλία και η Γερμανία υποστηρίζουν μεν το δικαίωμα του Ισραήλ στην ασφάλεια, αλλά ζητούν σαφείς όρους για τον τερματισμό των επιχειρήσεων. Παράλληλα, η Ε.Ε. κατηγορήθηκε ότι καθυστέρησε υπερβολικά να υιοθετήσει μια ξεκάθαρη θέση στα ζητήματα ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ η χρηματοδότηση της UNRWA (Υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες) τέθηκε προσωρινά υπό αμφισβήτηση.

Η κλιμάκωση αυτής της σύγκρουσης δεν είναι απλώς μια πολιτική ή εθνική διαμάχη. Είναι μια ανθρώπινη τραγωδία, στην οποία - όπως πάντα - πληρώνουν το τίμημα κυρίως όσοι δεν έχουν καμία ευθύνη: οι άμαχοι. Οι οικογένειες που προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς ρεύμα, τροφή ή νερό. Οι γιατροί που χειρουργούν χωρίς αναισθησία. Οι δημοσιογράφοι που χάνουν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος.

Και ενώ ο κόσμος παρακολουθεί, οι κινήσεις της διεθνούς διπλωματίας μοιάζουν είτε αργές είτε άτολμες. Οι φωνές που μιλούν για γενοκτονία δεν προέρχονται μόνο από ακτιβιστές, αλλά και από καθηγητές διεθνούς δικαίου, πρώην διπλωμάτες και ανώτατα στελέχη του ΟΗΕ, που προειδοποιούν πως αυτή η κρίση συνιστά προηγούμενο για την εκ βάθρων ανατροπή της παγκόσμιας ισορροπίας. 

Το Ισραήλ, όπως κάθε έθνος που δέχεται επίθεση, έχει ξεκάθαρα το δικαίωμα να αμυνθεί. Έχει την υποχρέωση να προστατεύει τους πολίτες του από την τρομοκρατία. Όμως αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να εξαφανίσει έναν ολόκληρο λαό στο όνομα της ασφάλειας. Και όσοι σιωπούν ή υπεκφεύγουν, συμβάλλουν στη διαιώνιση της αδικίας. Κι αυτό αφορά τόσο τους πολιτικούς, όσο αφορά και τον κάθε ευσυνείδητο πολίτη.

Η κοινή λογική καταδικάζει τόσο την τρομοκρατία της Χαμάς όσο και την Ισραηλινή βία, η οποία εξελίσσεται σε διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η κοινή λογική υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς επιλεκτικά κριτήρια. Η κοινή λογική λέει πως όλα τα παιδιά έχουν ίση αξία — είτε ζουν στο Τελ Αβίβ είτε στη Ράφα.

Κι αν το Ισραήλ ξέχασε τι σημαίνει γενοκτονία, οι υπόλοιποι δεν ξεχάσαμε…

Σημείωση: Η φωτογραφία του άρθρου είναι προϊόν τεχνητής νοημοσύνης, ωστόσο οι αληθινές φωτογραφίες είναι πολύ πιο σκληρές και απεικονίζουν αμείλικτα την κατάσταση που επικρατεί στην Λωρίδα της Γάζας…