ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Πόσες φορές έχουμε αναπολήσει κάποιον δάσκαλο ή δασκάλα μας; Πόσα συναισθήματα έχουν φωλιάσει στην πάντα παιδική ψυχή μας, σε σχέση με το πρόσωπο αυτό;

Κάθε παιδί που φεύγει από τις φτερούγες και την προστασία της οικογένειάς του,για πρώτη φορά, βρίσκει θαλπωρή,στήριξη και αγάπη στο πρόσωπο του δασκάλου του. Γι’ αυτό και ξεχωρίζει απο τα άλλα επαγγέλματα. Φωτίζει μονοπάτια που θα οδηγήσουν στη γνώση,εκείνα που θα γίνουν πυξίδα και φάρος στη ζωή των παιδιών.Θα προσπαθήσει να τα στολίσει με όμορφες ιστορίες, εικόνες και μελωδίες.Θα γίνει η αγκαλιά τους,το πρότυπο,το φρόνημά τους.

Ξέρετε, αυτή η δουλειά δε κοστολογείται.Θέλει μεράκι και υπομονή.Θέλει φαντασία, ορθή κρίση και υπευθυνότητα. Κι ανταμοιβή...ανεκτίμητη! Όταν εκείνα τα ολοζώντανα ματάκια, τα γυαλιστερά, τα γεμάτα ζωή, σε κοιτούν χαρούμενα. Όταν επιλέγουν εσένα να μοιραστούν χαρές και λύπες. Όταν χαμογελούν συνέχεια. Όταν σε θυμούνται με τρυφερότητα.

Είναι δύσκολο. Δύσκολα φτάνεις στο στόχο. Δύσκολα χαμογελούν όλα τα παιδιά. Θέλει σθένος,δύναμη και τόλμη. Έχεις χρέος να βοηθήσεις, πρέπει να βοηθήσεις! Κι ας φανείς παρεμβατικός στους γονείς, ας φανείς αυστηρός στην τάξη. Πρέπει να χαμογελούν όλα!

Συζήτηση, μάθηση, νουθεσίες και επιβραβεύσεις, όλα διαμορφώνουν τις “λευκές” αυτές ψυχές. Τις ψυχές που γράφεις πάνω τους, τις ψυχές που πρέπει να τυλίξεις με βελούδινη αγκαλιά.

Δε σταματάς ποτέ να μαθαίνεις. Γίνεσαι κάθε μέρα πιο πλούσιος. Νοιώθεις ’’λίγος" μπροστά σε αυτά που μαθαίνεις απο τα παιδιά.

Ο εκπαιδευτικός λοιπόν, δεν είναι απλώς ένα επάγγελμα. Είναι τρόπος ζωής. Γίνετε όσοι μπορείτε, όσοι αντέχετε, όσοι πραγματικά το αγαπάτε!