ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Είμαι πολύ χαρούμενη που επιτέλους γίνεται η συνέντευξη αυτή! Πρόκειται για έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι ανεξάντλητη πηγή ενέργειας, χιούμορ και σαρκασμού. Πολυπράγμων και ενημερωμένος μας απαντά σε όλα.
Ευχαριστώ τόσο πολύ Χρήστο Μελέτη.

Είσαι πολύ ενεργός στα social media και δραστηριοποιείσαι στην ενημέρωση πάνω στην αναπηρία. Πως σου δημιουργήθηκε η ιδέα αυτή;

Αρχικά να πω ένα ευχαριστώ για το ενδιαφέρον που δείχνετε για τα ζητήματα αναπηρίας. Η αλήθεια είναι ότι σκεφτόμουν εδώ και πολλά χρόνια να δημοσιεύσω βίντεο στα οποία να δείχνω τις καθημερινές διαδρομές μου και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω. Στα τέλη του 2022 δημιούργησα το Καπτεν ΑμεΑρικα, και να πω την αλήθεια, δε ξέρω τι ήταν αυτό που εν τέλει με ώθησε στο να πάρω αυτή την απόφαση. Ίσως το ότι γνώρισα κι άλλα ανάπηρα άτομα που ασχολούνται με τα social media και την αναπηρία ή ίσως έπαιξε και κάποιο ρόλο η καραντίνα η οποία μου έδωσε μπόλικο χρόνο να αναδιαμορφώσω τα μελλοντικά μου σχέδια. Όπως και να έχει, είμαι χαρούμενος που ξεκίνησα τις σελίδες μου γιατί -εκτός της οποίας απόπειρας κοινωνικής αλλαγής- μέσω αυτών έχω βοηθηθεί στη διαμόρφωση της αναπηρικής μου ταυτότητας.

Ποια είναι η ανταπόκριση που λαμβάνεις είτε μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, είτε εκτός;

Θα έλεγα ότι η ανταπόκριση του κόσμου είναι καλύτερη από ότι περίμενα και οι Έλληνες στηρίζουν την προσπάθεια των ανάπηρων ατόμων για κοινωνική ένταξη και αυτό είναι κάτι που μου επικοινωνεί ο κόσμος τόσο διαδικτυακά όσο και έξω στο δρόμο.

Στις ομιλίες που αφορούν την ενημέρωση πάνω στην αναπηρία, υπάρχει η αναμενόμενη προσέλευση;

Γενικά θα έλεγα ότι οι ομιλίες που γίνονται αναφορικά με την αναπηρία δεν έχουν την αναμενόμενη προσέλευση αλλά αυτό δε με εκπλήσσει, διότι η αναπηρία είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα και πολύς κόσμος πιστεύει ότι δεν τον αφορά. Όμως δε θα έπρεπε να περιμένει ένα άτομο να γίνει ανάπηρο ώστε να ενδιαφερθεί, αφού σχεδόν όλοι οι άνθρωποι θα έχουν περιορισμένη κινητικότητα (αν όχι αναπηρία) για κάποια περίοδο της ζωής τους. Επίσης, είναι σημαντικό να προσθέσω, ότι λόγω των αρχιτεκτονικών εμποδίων πολλά ανάπηρα άτομα μπορεί να δυσκολεύονται να παρευρεθούν σε διάφορες ομιλίες, ημερίδες κ.λπ. -όπως έχει τύχει και σε μένα- και αυτό είναι κάτι που σίγουρα μπορεί να επηρεάζει την προσέλευση. 

Σε καλύπτουν οι ερωτήσεις των ενδιαφερομένων;

Οι ερωτήσεις των ενδιαφερόμενων θα έλεγα ότι ποικίλουν και κάποιες από αυτές υποδηλώνουν το ότι πολλοί Έλληνες/ίδες δεν έχουν αναστραφεί με ανάπηρα άτομα. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια έχω παρατηρήσει βελτίωση στις αντιλήψεις των Ελλήνων/ίδων γύρω από την αναπηρία. Σίγουρα έχουμε πολύ περιθώριο βελτίωσης, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο.

Ποια θα περίμενες να είναι η στάση της κοινωνίας; Θεωρείς ότι υπάρχει παιδεία ως προς την αναπηρία;

Όπως προανέφερα, είμαστε σε καλό δρόμο χάρη στις προσπάθειες που καταβάλλουν πολλά ανάπηρα άτομα. Όμως, είμαστε ακόμα μακρυά από το να μην αντιμετωπίζονται τα ανάπηρα άτομα σαν εξωγήινοι από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Για αυτό δε φταίει ο κόσμος μεμονωμένα, αλλά γενικότερα ο τρόπος με τον οποίο έχει δομηθεί η ελληνική καθημερινότητα η οποία αποκλείει τα ανάπηρα άτομα (μέσω αρχιτεκτονικών εμποδίων, ελλιπούς θεσμοθέτησης κ.α.) από την ισότιμη συμμετοχή. Δυστυχώς, όταν αντιλαμβανόμαστε κάποιο άτομο σαν ξένο έχουμε την τάση να του αποδίδουμε αρνητικά χαρακτηριστικά και όλη η ενημέρωση του κόσμου δε θα το αλλάξει αυτό αν δε γίνουν ριζικές αλλαγές από πλευράς κράτους.

Πώς θα έπρεπε να σε πλησιάσει κάποιος;

Ο κόσμος δε θα έπρεπε να πλησιάζει τα ανάπηρα άτομα σαν να είναι κάποια βόμβα που πρέπει να αφοπλίσουν. Πολύς κόσμος πιστεύει ότι τα ανάπηρα άτομα είναι πολύ ευαίσθητα και μίζερα, επειδή -όπως ανέφερα προηγουμένως- από τη στιγμή που αποκλείονται από την κοινωνική συμμετοχή, ο κόσμος δε συναναστρέφεται καθημερινά με άτομα με βλάβες και έτσι γίνονται υποθέσεις αναφορικά με την αναπηρία, οι οποίες συνήθως είναι λανθασμένες. Για να μην μακρηγορώ, ας έχουμε ανοιχτό μυαλό και όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους.