Εσύ πώς σκέφτεσαι;

Εσύ πώς σκέφτεσαι;

Φοιτήτρια στο 3ο έτος του Μαθηματικού παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου:

 

-Γειά σου Γιάννη, σήμερα θα ξεκινήσουμε από κάτι εύκολο. Μπορείς να με βοηθήσεις με το 23+12;

-Μαθητής Ε΄ τάξης: Μμμμ…35;

-Σωστά. Μπράβο Γιάννη! Θα μου πεις πώς το σκέφτηκες;

- Απλό, κυρία…20+10=30, 3+2=5 οπότε 30+5=35

-Τέλεια! Κι αν σου ζητήσω να τα πολλαπλασιάσεις, τι θα κάνεις;

-20*10=200, 3*2=6 οπότε 200*6=1.200,κυρία!

-Δε νομίζω πως είναι σωστή η σκέψη σου, Γιάννη… πάμε πάλι;

                                                                                          ~*~

-Γειά σου Ελένη, ας αρχίσουμε με μια εύκολη πράξη. Πόσο κάνει 15+18;

-Μαθήτρια Στ’ τάξης: 33 κυρία! Σωστό;

-Θες να μου εξηγήσεις πως το βρήκες για να δούμε αν είναι σωστό παρέα;

-Μμμμ, να πάω να πιω λίγο νερό;

-Να μου πεις πρώτα πώς βρήκες 33;

-Καλά… Έκανα 15+5=20 κι αν βγάλω 5 από το 18 μου μένουν άλλα 13 οπότε 20+13=33. Να πάω να πιω λίγο νερό τώρα;

-Πολύ σωστά! Ας τα πολλαπλασιάσουμε τώρα…

-Πάω για νερό, κυρία!

                                                                                          ~*~

-Γιώργο, για πες μου γρήγορα πόσο κάνει 35+48.

-Μαθητής Α’ Γυμνασίου: Εεεεεε, 73!

-Χμμμ… Για εξήγησέ μου σε παρακαλώ την σκέψη σου!

-Λοιπόν, έκανα 30+40=70, 5+8=13 άρα 73!

-Μήπως ξέχασες να βάλεις μια δεκάδα;

-Ααααα ναι, 83 τότε!

-Μπράβο!

                                                                                          ~*~

-Μαρία, χρειάζεται να κάνουμε την πράξη 25*12 για να δώσουμε την απάντηση στο πρόβλημα. Μπορείς να την κάνεις στο πρόχειρο;

-Μαθήτρια Γ’ Γυμνασίου: Να προσπαθήσω με το μυαλό κυρία γιατί βαριέμαι;

-Ναι, αρκεί να είσαι προσεκτική.

-Μμμμ, 25+10=35, 35+2=37

-Όπα, όπα… πολλαπλασιασμό κάναμε.

-Α, ναι sorry νόμιζα πρόσθεση κυρία. Τότε 35*2=70. 

-Μήπως καλύτερα να χρησιμοποιήσεις το πρόχειρο σου;

                                                                                          ~*~

Και κάπως έτσι ξεκίνησε η πορεία μου προς την ειδική αγωγή... Ήταν μονόδρομος, χωρίς αυτήν δε θα μπορούσα να γίνω αυτό που ονειρευόμουν!

Αμέτρητοι μαθητές, αμέτρητοι τρόποι σκέψης… Αν δεν ρωτήσεις πως βρήκε το παιδί σου ένα αποτέλεσμα, δεν θα μάθεις πώς σκέφτεται και κατ’ επέκταση δεν θα μπορέσεις να το βοηθήσεις. Ας μη γινόμαστε επικριτικοί με τα «λάθος» αποτελέσματα γιατί μπορεί να κρύβουν μια «λανθασμένη» κατανόηση του ζητήματος ή ακόμα και μια «λανθασμένη» διαδικασία. Δε σημαίνει πως το παιδί μας δε ξέρει να μετρά ή δεν γνωρίζει να υπολογίζει… χρειάζεται βοήθεια από κάποιον ειδικό για να μπορέσει να «ρυθμίσει» σωστά τη σκέψη του.